456 ـ اقامه حجّت

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(وَما كُنّـا مُـعَـذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَـثَ رَسُولاً).
حديث
(لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ). حديث

«و ما [هيچ قومى را] عذاب نمى كنيم تا آن گاه كه [بر ايشان ]پيامبرى بفرستيم».
«تا هر كه هلاك مى شود به دليلى هلاك شود و هر كه زنده مى ماند به دليلى زنده ماند».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : قُوّةُ سُلطانِ الحُجّةِ أعظَمُ مِن قُوّةِ سُلطانِ القُدرَةِ . حديث

امام على عليه السلام : قدرت حاكميت حجّت ودليل ، بيشتر از نيروى قدرت و زور است.

امام على عليه السلام : كسى كه گفتارش راست است، حجّتش قوى است.

امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از حجّت خدا بر بندگان ـ فرمود : اين است كه آنچه مى دانند بگويند و از اظهار نظر پيرامون آنچه نمى دانند خوددارى ورزند.

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل به وسيله آنچه به مردم داده و به ايشان شناسانده است، بر آنان اقامه حجّت كرده است.

امام صادق عليه السلام : هر كس بر اساس شكّ يا گمان عمل كند، خداوند عملش را باطل گرداند؛ زيرا حجّت خدا روشن و آشكار است.