1024 ـ شرك پنهان

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(وَما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّه ِ إِلّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ).
حديث

«و بيشتر آنان به خدا ايمان نياورند مگر آن كه مشرك باشند» .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إيّاكَ وما يُعتَذَرُ مِنهُ ، فإنَّ فيهِ الشِّركَ الخَفِيَّ . حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از كارى كه موجب عذر خواهى مى شود بپرهيز ؛ زيرا در آن شرك خفىّ است .

تفسير العيّاشى ـ به نقل از مالك بن عطيه ـ : امام صادق عليه السلام درباره همين آيه فرمود : مانند اين كه انسان بگويد : اگر فلانى نبود، من از بين مى رفتم و اگر فلانى نبود، چنين و چنان مى شدم و اگر فلانى نبود، خانواده ام نابود مى شد ؛ مگر نمى بينى كه او با اين حرفها در مُلك خدا ، برايش شريكى قائل شده كه روزيش مى دهد و از او دفاع و دفع گرفتارى مى كند؟ عرض كردم : پس بگويد : اگر خداوند به واسطه فلانى بر من منّت ننهاده بود از بين مى رفتم؟ فرمود : آرى ، اشكالى ندارد .

امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ فرمود : منظور شرك در اطاعت است نه شرك در عبادت .

امام صادق عليه السلام : همانا شرك ناپيداتر از حركت مورچه است . جا به جا كردن انگشتر براى يادآورى كارى و امثال آن از شمار شرك [خفىّ ]است .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «و بيشتر آنان ايمان نمى آورند مگر آن كه مشرك باشند» ـ فرمود : آنها مى گفتند : با [غروب ]فلان ستاره و [طلوع ]بهمان ستاره باران مى بارد . يا به پيشگوها مراجعه مى كردند و گفته هاى آنان را باور مى داشتند [و همه اينها شرك خفى است] .