1433 ـ پرهيز از آمرزش خواهى با وجود ادامه دادن به گناه
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الاستِغفارُ مَع الإصرارِ ذُنوبٌ مُجَدَّدَةٌ .
امام على عليه السلام : آمرزش خواهى[ها] با وجودادامه دادن به گناه، خود گناهانى تازه اند.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : المُستَغفِرُ مِن ذَنبٍ ويَفعَلُهُ كَالمُستَهزئَ بربِّهِ .
امام رضا عليه السلام : كسى كه از گناهى استغفار مى كندو باز آن را انجام مى دهد، مانند كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.
عنه عليه السلام : مَنِ استَغفَرَ بلِسانِهِ ولم يَندَمْ بقَلبِهِ فَقدِ استَهزَأ بنفسِهِ .
امام رضا عليه السلام : هر كه به زبانش آمرزش بخواهد و در دلش [از گناه خود ]پشيمان نباشد، خودش را ريشخند كرده است.