182. معاشرتى مصلحانه

(اى رسول خدا) از تو درباره يتيمان سؤال مى كنند. بگو اصلاح كار آنان بهتر است [از اين كه از آنان كناره گيرى شود] و اگر با آنان معاشرت نماييد، برادران دينى شما هستند و خداوند مفسدان را از مصلحان باز مى شناسد.182. معاشرتى مصلحانه

هيچ مرد و زن مؤمنى نيست كه دست محبّت بر سر يتيمى بگذارد، مگر اين كه خداوند به اندازه هر تار مويى كه بر آن دست كشيده است، ثوابى برايش بنويسد.

براى يتيم چون پدر مهربان باش، و بدان كه هر چه كِشت كنى همان مى دروى.

سه كس روز قيامت، هنگامى كه سايه اى جز سايه عرش نيست، در سايه آن جاى دارند... و زنى كه شوهرش بميرد و اطفال صغيرى باقى گذارد و او گويد من با وجود يتيمان خود شوهر نمى كنم تا بميرند يا خداوند آنها را بى نياز كند.

شبى كه به آسمان برده شدم، گروهى را ديدم كه در شكم هاى آنان آتش افكنده مى شود و از مخرجشان خارج مى گردد. گفتم: اى جبرئيل، اينها كيستند؟ گفت: اينها كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند.