كوتاهى آرزو

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به ابن مسعود ـ فرمود : آرزويت را كوتاه گردان و چون صبح شد [پيش خود ]بگو: من روز را به شب نخواهم رساند. و چون شب درآمد بگو: من تا صبح زنده نخواهم بود، و بر جدا شدن از دنيا مصمّم باش و ديدار خدا را دوست بدار.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست، هيچ گاه چشم به هم نزدم مگر آنكه پنداشتم هنوز پلكهايم به هم نرسيده خداوند جانم را مى ستاند.

امام على عليه السلام :هر كه يقين كند كه از دوستان جدا خواهد شد و در دل خاك خواهد خفت و حساب و كتابى در پيش رو دارد و آنچه بر جاى مى نهد به كارش نخواهد آمد و به آنچه پيش فرستاده نيازمند است، سزاوار است كه رشته آرزو را كوتاه و دامنه عمل را دراز گرداند.

امام على عليه السلام :كار را بر پايه اى استوار بنه و فريب آرزو را مخور و غم فردا را امروز مخور ··· اگر دل خود را از آرزو تهى مى كردى، هر آينه در عمل جدّيت مى ورزيدى، آرزوى امروز، از دو جهت در فرداى روزگار به تو زيان مى رساند: [اولاً ]به سبب آن عمل را به امروز و فردا مى افكنى و [ثانيا] بر غم و اندوه خود مى افزايى.

امام باقر عليه السلام :با كوتاه كردن آرزو ، از دنيا
[براى آخرتت ]توشه برگير.

امام باقر عليه السلام :با كوتاه كردن آرزو، شيرينى پارسايى را به دست آر.