مستحقّان زكات

امام على عليه السلام : صدقات (زكات) براى كسانى است كه نه در كارهاى دولتى دستى دارند ، نه از ساخت و ساز (بنّايى) سهمى ، نه براى تجارت و كسب و كار ، سرمايه اى و نه از كارگرى ، آگاهى و توانايى . از اين رو، خداوند در اموال توانگران به اندازه اى كه قوتِ آنان را تأمين و گرفتارى شان را برطرف كند ، حقّى واجب كرده است . . . خداى سبحان كسانى را كه اين صدقات (زكات) به آنها تعلّق مى گيرد، بر شمرده و فرموده است : «جز اين نيست كه صدقات (زكات) براى فقيران و مسكينان و تحصيلداران آن است و نيز براى به دست آوردن دل [مخالفان] و آزاد كردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و در راه ماندگان » .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «جز اين نيست كه صدقات براى فقيران است و···» ـ فرمود : فقير كسى است كه دست گدايى به سوى مردم دراز نمى كند و مسكين وضعش از فقير بدتر است و بائس از همه آنان بينواتر است.