ترك درخواست و تضمين بهشت

كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : چه
كسى به من قول مى دهد كه از مردم چيزى نخواهد تا من قول بهشت را به او دهم؟ ثوبان گفت : من . پس از آن ثوبان ديگر از مردم چيزى نمى طلبيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به ابوذر هنگامى كه بهشت را با شرايطى براى او تضمين نمود ـ فرمود : به شرط آن كه هيچ چيز از مردم نخواهى، حتى اگر تازيانه ات به زمين افتاد ، خودت پياده شوى و آن را بردارى .

بحار الأنوار : روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله به اصحاب خود فرمود: با من بيعت كنيد بر اين كه چيزى از مردم نخواهيد . از آن پس، اگر چوبدست كسى از دستش مى افتاد ، خودش [از مركب] پياده مى شد و آن را بر مى داشت و به كسى نمى گفت : آن را به من
بده .

امام على عليه السلام : مردى به پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد : اى رسول خدا! مرا كارى بياموز كه ميان آن كار و بهشت حايلى نباشد. حضرت فرمود : خشمگين مشو، و از مردم نيز چيزى مخواه .

امام صادق عليه السلام ـ پس از بيان اين مطلب كه رسول خدا صلى الله عليه و آله بهشت را براى گروهى از انصار تضمين كرد، به شرط آن كه از هيچ كس چيزى نخواهند ـ فرمود : چنين شده بود كه سواره اى تازيانه اش مى افتاد، اما براى آن كه از كسى خواهشى نكند، خود از مركب پياده مى شد و آن را برمى داشت و اگر كسى بند كفشش پاره مى شد ، خوش نداشت از كسى بند كفشى بخواهد .