مَثَل اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل اهل بيت من، مثل كشتى نوح است كه هر كس سوارش شد نجات يافت و هر كس كه از آن باز مانْد غرق گشت.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حكايت [وجود ]اهل بيت من در ميان شما، حكايت كشتى نوح عليه السلام است كه هر كس وارد آن شد نجات يافت و هر كس از آن بازمانْد غرق شد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حكايت اهل بيت من در ميان شما، حكايت كشتى نوح است، كه هر كس سوارش شد نجات يافت و هر كس از آن باز مانْد نابود گشت.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثل وجود اهل بيت من در ميان شما، مثل كشتى نوح است كه از قوم نوح هر كس در آن نشست نجات يافت و هر كس از آن باز مانْد نابود گشت و نيز حكايت باب حطّه در ميان بنى اسرائيل است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل اهل بيت من در ميان امّتم، مَثَل كشتى نوح است در ميان قوم او؛ كه هر كس سوار آن شد نجات يافت و هر كه رهايش كرد غرق شد و نيز به مانند باب حطّه اند در ميان بنى اسرائيل.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه دين مرا دارد و راه مرا مى رود و از روش من پيروى مى كند، بايد معتقد به برترى امامان از اهل بيت من بر همه امّتم باشد؛ زيرا مَثَل آنها ميان اين امّت مَثَل باب حطّه ميان بنى اسرائيل است.

الأمالى للطوسي ـ به نقل از ابوذر ـ : شنيدم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمود : حكايت اهل بيت من ميان اين امّت، به مانند كشتى نوح است كه هر كس سوارش شد نجات يافت و هر كه رهايش كرد غرق شد
و شنيدم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اهل بيت مرا ميان خود، به منزله سر در بدن بدانيد و به جاى دو چشم در سر تلقى كنيد؛ زيرا تا سر نباشد، بدن راه به جايى نمى برد و تا چشم ها نباشند، سر، راهى را نمى يابد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ فرمود : اى على! من شهر حكمت هستم و تو دروازه آنى··· حكايت تو و امامانِ از نسل تو[بعد از من]، حكايت كشتى نوح است كه هر كس سوارش شد نجات يافت و هر كه از آن باز مانْد غرق شد و[نيز] مَثَل شما به مانند ستارگان است كه تا روز قيامت هرگاه ستاره اى غروب كند، ستاره ديگرى طلوع مى نمايد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ فرمود : اى على! حكايت تو در ميان امّتم، حكايت كشتى نوح است كه هر كس سوار آن شد نجات يافت و هر كه از آن باز مانْد غرق گشت.

امام على عليه السلام : در حقيقت مَثَل ما در ميان شما، به مانند غار اصحاب كهف و به مانند باب حطّه است و آن باب تسليم و اطاعت است. پس همگى به اطاعت [خدا ]درآييد.

امام على عليه السلام : در حقيقت مَثَل من در ميان شما، به مانند چراغ در تاريكى، است كه هر كس به آن درآيد از نور آن استفاده مى كند.

امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيه نور ـ فرمود : [از مصداق هاى] «چراغدان» نور علم در سينه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است و «چراغ در شيشه اى است»، شيشه سينه على عليه السلام است؛ علم پيامبر صلى الله عليه و آله در سينه على عليه السلام جاى گرفت.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و چاهى متروك و كاخ افراشته» ـ : [از مصداق هاى ]چاه متروك، امامِ خاموش است و [از] كاخ افراشته، امامِ گويا.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «خدا نور آسمان ها و زمين است؛ مَثَل نور او مانند چراغدانى است كه در آن چراغى است» ـ فرمود : اين مَثَلى است كه خداوند درباره ما زده است؛ زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمّه ـ صلوات اللّه عليهم اجمعين ـ از نشانه ها و علامت هاى وجود خدا هستند، كه به واسطه آنها به توحيد و مصالح دين و شرايع اسلام و فرايض و سنن راه برده مى شود.

امام صادق عليه السلام : من شاخه اى از شاخه هاى آن درخت زيتونم و قنديلى از قنديلهاى خانه نبوّت و تربيت شده سفيران (فرشتگان) و دست پرورده ارجمندان نيكوكار و چراغى از آن چراغ هاى چراغدان كه در آن نورِ نور است و برگزيده كلمه اى كه تا روز قيامت در نسل برگزيدگان باقى است.

امام هادى عليه السلام ـ در زيارت جامعه ـ فرمود : شما را نورهايى آفريد و سپس به صورت حلقه هايى بر گرد عرش خويش قرارتان داد، تا آن كه بر ما منّت نهاد و خداوند شما را در خانه هايى قرار داد كه خدا رخصت داده تا[قدر و منزلت آنها ]رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود.