1288 ـ هر كس به كردار عدّه اى راضى باشد
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الرّاضي بِفِعلِ قومٍ كالدّاخِلِ فيهِ مَعَهُم ، وعَلى كُلِّ داخِلٍ في باطِلٍ إثمانِ : إثمُ العَمَلِ بِهِ ، وإثمُ الرِّضا بِهِ .
امام على عليه السلام : هر كه به كردار عده اى راضى باشد، مانند كسى است كه همراه آنان، آن كار را انجام داده باشد و هر كس به كردار باطلى دست زند او را دو گناه باشد: گناه به جا آوردن آن و گناه راضى بودن به آن.
الإمامُ الجوادُ عليه السلام : مَنِ استَحسَنَ قَبيحا كانَ شَريكا فيهِ .
امام جواد عليه السلام : هر كس كار زشتى را نيك شمارد، در آن كار شريك باشد.
عنه عليه السلام : مَن شَهِدَ أمرا فكَرِهَهُ كانَ كمَن غابَعَنهُ ، ومَن غابَ عَن أمرٍ فرَضِيَهُ كانَ كمَن شَهِدَهُ .
امام جواد عليه السلام : كسى كه شاهد كارى باشد و آن را ناخوش بدارد مانند كسى است كه شاهد آن نبوده است و كسى كه شاهد كارى نباشد اما به آن راضى باشد، مانند كسى است كه شاهد آن بوده است.