چهار خصلت
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : أربَعٌ مَن اُعطِيَهُنَّ اُعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ : قَلبا شاكِرا ، ولِسانا ذاكِرا ، وبَدَنا عَلَى البَلاءِ صابِرا ، وزَوجَةً لاتَبغيهِ خَونا في نَفسِها ولا مالِهِ . 
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : چهار چيز است كه به هركس داده شود ، خير دنيا و آخرت به او داده شده است: دلى شاكر ؛ زبانى ذاكر ؛ بدنى بر رنج و بلا ، صابر ؛ و همسرى كه به شوهرش و اموال او خيانت نكند.
عنه صلي الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ : إذا أردَتُ أن أجمَعَ لِلمُسلِمِ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ جَعَلتُ لَهُ قَلبا خاشِعا ، ولِسانا ذاكِرا ، وجَسَدا عَلَى البَلاءِ صابِرا ، وزَوجَةً مُؤمِنَةً تَسُرُّهُ إذا نَظَرَ إلَيها وتَحفَظُهُ إذا غابَ عَنها في نَفسِها ومالِهِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند فرمود: «هرگاه بخواهم خير دنيا و آخرت را براى مسلمانى گِرد آورم، دلى خاشع، زبانى ذاكر، بدنى بر رنج و بلا صابر ، و همسر باايمانى كه هرگاه به او نگاه كند ، شاد شود و در غياب شوهر ، خود و مال شوهر را حفظ كند ، به او مى دهم».
الإمام عليّ عليه السلام : أربَعٌ مَن اُعطِيَهُنَّ فَقَد اُعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ : صِدقُ حَديثٍ ، وأداءُ أمانَةٍ ، وعِفَّةُ بَطنٍ ، وحُسنُ خُلُقٍ .
امام على عليه السلام : چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى، امانتدارى، حلال خوارى، و خوش خويى.
عنه عليه السلام : مَن اُعطِيَ أربَعَ خِصالٍ فِي الدُّنيا فَقَد اُعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ وفازَ بِحَظِّهِ مِنهُما : وَرَعٌ يَعصِمُهُ عَن مَحارِمِ اللّه ِ ، وحُسنُ خُلُقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ ، وحِلمٌ يَدفَعُ به جَهلَ الجاهِلِ ، وزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعينُهُ عَلى أمرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ .
امام على عليه السلام : به هركس در دنيا چهار خصلت داده شود ، خير دنيا و آخرت به او داده شده و به بهره خود از هر دو رسيده است: پارسايى اى كه او را از حرام هاى خدا نگه دارد ؛ خوش خويى اى كه با آن در ميان مردم زندگى كند ؛ بردبارى اى كه با آن ، نادانى و جسارت نادان را دفع كند ؛ و همسر شايسته اى كه او را در كار دنيا و آخرت ، كمك كند.
الإمام الباقر عليه السلام : وَجَدنا في كِتابِ عَلِيٍّ عليه السلام أنَّ رَسولَ اللّه صلي الله عليه و آله قالَ وهُوَ عَلى مِنبَرِهِ :
وَالَّذي لا إلهَ إلاّ هُوَ ، ما اُعطِيَ مُؤمِنٌ قَطُّ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ إلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه ِ ، ورَجائِهِ لَهُ ، وحُسنِ خُلُقِهِ ، وَالكَفِّ عَنِ اغتِيابِ المُؤمِنينَ .
امام باقر عليه السلام : در كتاب على عليه السلام ديديم كه پيامبر صلي الله عليه و آله روى منبر فرمود: «سوگند به آن كه معبودى جز او نيست ، هرگز به هيچ مؤمنى خير دنيا و آخرت داده نشد ، مگر به سبب خوش گمانى اش به خدا و اميدش به او، و خوش خويى اش، و خوددارى از غيبت كردن از مؤمنان.
عدّة الداعي : رُوِيَ عَنِ العالِم عليه السلام أنَّهُ قالَ : وَاللّه ِ ما اُعطِيَ مُؤمِنٌ قَطُّ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ إلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه ِ ، ورَجائِهِ لَهُ ، وحُسنِ خُلُقِهِ ، وَالكَفِّ عَن اغتِيابِ المُؤمِنينَ ، وَاللّه ُ تَعالى لا يُعَذِّبُ عَبدا بَعدَ التَّوبَةِ وَالاِستِغفارِ إلاّ بِسوءِ ظَنِّهِ وتَقصيرِهِ في رَجائِهِ اللّه َ وسوءِ خُلُقِهِ وَاغتِيابِهِ المُؤمِنينَ ، ولَيسَ يَحسُنُ ظَنُّ عَبدٍ مُؤمِنٍ بِاللّه ِ إلاّ كانَ اللّه ُ عِندَ ظَنِّهِ ، لاِءَنَّ اللّه َ كَريمٌ يَستَحيي أن يُخلِفَ ظَنَّ عَبدِهِ ورَجاءَهُ ، فَأَحسِنُوا الظَّنَّ بِاللّه ِ وَارغَبوا إلَيهِ ، فَإِنَّ اللّه َ تَعالى يَقولُ : «الظَّـانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ» .
عُدّة الداعى: از عالم (امام كاظم) عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به خدا سوگند ، هرگز به هيچ مؤمنى خير دنيا و آخرت داده نشد ، مگر به واسطه خوش گمانى اش به خداوند و اميدوارى اش به او، و خوش خويى اش، و خوددارى از غيبت كردن از مؤمنان. خداى متعال ، هيچ بنده اى را پس از توبه و استغفار، عذاب نمى كند ، مگر به سبب بدگمانى اش به خدا، كوتاهى اش در اميد داشتن به خدا، بداخلاقى اش، و غيبت كردنش از مؤمنان . هيچ بنده مؤمنى نيست كه به خداوند گمان نيك ببرد ، مگر آن كه خدا با او مطابق گمانش رفتار كند؛ زيرا خداوند ، بزرگوار است و شرم مى كند از اين كه خلاف گمان و اميد بنده اش عمل كند. پس، به خدا گمان نيك ببريد و به درگاهش دعا و تضرّع كنيد؛ چه ، خداوند متعال مى فرمايد: «آنان كه به خدا گمان بد ببرند ، بر گِردشان بدى حلقه زند، و خدا بر آنان خشم گرفته است» ».