گوناگون
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : يَقولُ اللّه ُ تَعالى : يا دُنيا مُرّي عَلى أولِيائي ، لا تَحلَولي لَهُم فَتَفتِنيهِم . 
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند متعال مى فرمايد: «اى دنيا! بر دوستان من تلخ شو، و به كام آنان شيرين مباش ، كه فريفته شان مى گردانى».
عنه صلي الله عليه و آله : مَن يَتَوَلَّ الدُّنيا يَعجِز عَنها .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه به دنيا بپردازد، از آن درمانده مى شود.
عنه صلي الله عليه و آله : الدُّنيا عُرسُ المُنافِقين ، وَالقِيامَةُ عُرسُ المُتَّقينَ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيا ، عروسى منافقان است و قيامت ، عروسى پرهيزگاران.
الإمام عليّ عليه السلام : الرَّغبَةُ فِي الدُّنيا تُفسِدُ الإِيقانَ .
امام على عليه السلام : ميل به دنيا، يقين را به تباهى مى كشاند.
عنه عليه السلام : مَن مَلَكَتهُ الدُّنيا كَثُرَ صَرعُهُ .
امام على عليه السلام : هر كه مملوك دنيا شود، زياد زمين مى خورد.
عنه عليه السلام : طَلَبُ الدُّنيا رَأسُ الفِتنَةِ .
امام على عليه السلام : دنياطلبى، ريشه فتنه [و گناه] است.
عنه عليه السلام : الدُّنيا ضِحكَةُ مُستَعبِرٍ .
امام على عليه السلام : دنيا، مسخره كسى است كه آن را درست ارزيابى كند.
عنه عليه السلام : الدُّنيا كَما تَجبُرُ تَكسِرُ .
امام على عليه السلام : دنيا، همان گونه كه مى بندد، مى شكند.
عنه عليه السلام : الدُّنيا تُسلِمُ .
امام على عليه السلام : دنيا، [آدمى را] وا مى نهد.
عنه عليه السلام : قَليلُ الدُّنيا يَذهَبُ بِكَثيرِ الآخِرَةِ .
امام على عليه السلام : اندكِ دنيا، بسيارِ آخرت را از بين مى برد.
عنه عليه السلام : مَن طَلَبَ مِنَ الدُّنيا شَيئا فاتَهُ مِنَ الآخِرَةِ أكثَرُ مِمّا طَلَبَ .
امام على عليه السلام : هر كه از دنيا چيزى بجويد، در آخرت ، بيشتر از آنچه جُسته است ، از دست مى دهد.
عنه عليه السلام ـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ : الدُّنيا طَوّاحَةٌ طَرّاحَةٌ فَضّاحَةٌ ، آسِيَةٌ جَرّاحَةٌ .
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : دنيا سرگردان كننده، دور افكننده، رسواگر، پرستار و زخم بند است.
عنه عليه السلام : خَيرُ الدُّنيا حَسرَةٌ ، وشَرُّها نَدَمٌ .
امام على عليه السلام : خوبِ ، دنيا ، [ مايه ] افسوس است و بدِ آن ، [ مايه [پشيمانى.
عنه عليه السلام : الدُّنيا صَفقَةُ مَغبونٍ ، وَالإِنسانُ مَغبونٌ بِها .
امام على عليه السلام : دنيا، سودايى زيانبار است، و [در اين سودا] انسان ، زيان كننده .
عنه عليه السلام : غِذاءُ الدُّنيا سِمامٌ ، وأسبابُها رِمامٌ .
امام على عليه السلام : خوراك دنيا سم است و ريسمان هايش پوسيده.
عنه عليه السلام : جودُ الدُّنيا فَناءٌ ، وراحَتُها عَناءٌ ، وسلامَتُها عَطَبٌ ، ومَواهِبُها سَلَبٌ .
امام على عليه السلام : بخشش دنيا فناست، و آسايشش رنج، و سلامتش نابودى، و دِهِش هايش پس گرفتنى.
عنه عليه السلام : المُواصِلُ لِلدُّنيا مَقطوعٌ .
امام على عليه السلام : آن كه به خاطر دنيا پيوند برقرار كند، پيوندش گسستنى است.
عنه عليه السلام : لا تُنافِس في مَواهِبِ الدُّنيا ؛ فَإِنَّ مَواهِبَها حَقيرَةٌ .
امام على عليه السلام : در مواهب دنيا رقابت مكن؛ چرا كه مواهب آن ، خُرد است.
عنه عليه السلام : كُلُّ أرباحِ الدُّنيا خُسرانٌ .
امام على عليه السلام : همه سودهاى دنيا ، زيان است.
عنه عليه السلام : إنَّ الدُّنيا تُعطي وتَرتَجِعُ ، وتَنقادُ وتَمتَنِعُ ، وتوحِشُ وتُؤنِسُ ، وتُطمِعُ وتُؤيِسُ ، يُعرِضُ عَنهَا السُّعَداءُ ، ويَرغَبُ فيهَا الأَشقِياءُ .
امام على عليه السلام : دنيا مى دهد و پس مى گيرد، فرمان مى برد و سر مى پيچد، رَم مى دهد و اُنس مى گيرد، و اميدوار مى كند و نوميد مى گرداند. نيك بختان از آن روى مى گردانند، و شوربختان به آن مى گرايند.
عنه عليه السلام : كُلُّ ما لا يَنفَعُ يَضُرُّ ، وَالدُّنيا مَعَ حَلاوَتِها تَمُرُّ ، وَالفَقرُ مَعَ الغِنى بِاللّه ِ لا يَضُرُّ .
امام على عليه السلام : هر چيزى كه سود نرساند، زيان مى زند، و دنيا با وجود شيرينى اش تلخ است، و درويشى دنيا با وجود توانگرى به خدا (داشتن سرمايه اى چون خداوند) ، زيانى [ به انسان ] نمى رساند.
عنه عليه السلام : كُلُّ يَسارِ الدُّنيا إعسارٌ .
امام على عليه السلام : هر توانگرى اى در دنيا، تنگ دستى است.
عنه عليه السلام : يا أيُّهَا النّاسُ ! مَتاعُ الدُّنيا حُطامُ موبِئٌ ، فَتَجَنَّبوا مَرعاهُ ؛ قُلعَتُها أحظى مِن طُمَأنينَتِها ، وبُلغَتُها أزكى مِن ثَروَتِها .
امام على عليه السلام : اى مردم! كالاى دنيا [چون] خاشاكى است طاعون زده . پس ، از چريدن در آن ، دورى كنيد. رخت بربستن از آن ، خوش تر از آرميدن در آن است، و قدرى از آن به اندازه كفاف ، پاك تر از ثروت آن است.
عنه عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
الإمام الحسن عليه السلام ـ في ذَمِّ الدُّنيا ـ : الرّاغِبُ فيها عَبدٌ لِمَن يَملِكُها .
امام حسن عليه السلام ـ در نكوهش دنيا ـ : دنياخواه، بنده دنيادار است.