ط ـ گناه كردن براى دوست

امام صادق عليه ‏السلام:

المَسجونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ؛

زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد.

الكافي: ج2، ص455، ح9