220. به سوى بهشت

قرآن كريم:

وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِىَ الْمَأْوى؛

هر كس از مقام خدايش بترسد و خود را از هوا و هوس باز دارد به يقين بهشت جايگاه اوست.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: كُلُّ خَوفٍ مُحَقَّقٌ اِلاّ خَوفَ اللّه ِ فَاِنَّهُ مَعْلولٌ... اِنْ هُوَ خافَ عَبْدا مِنْ عَبيدِهِ اَعْطاهُ مِنْ خَوفِهِ ما لا يُعْطى رَبَّهُ، فَجَعلَ خَوفَهُ مِنَ العِبادِ نَقْدا، وَ خَوفَهُ مِنْ خالِقِهِ ضِمارا وَ وَعْدا؛

هر ترسى، واقعى و ماندگار است، مگر ترس از خدا كه ممكن است خيالى [و گذرا] باشد... . انسان، اگر از بنده اى از بندگان خدا بترسد، آثار ترس، در رفتارش آشكار مى شود؛ امّا در برابر پروردگارش چنين نيست. چنين كسى، ترسش از بندگان، نقد [و آشكار] است و ترسش از آفريدگار، پنهان و نسيه.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اِنَّ لِلّهِ عِبادا كَسَرَتْ قُلوبَهُم خَشْيَةُ اللّه ِ فَاسْتُـكْفُوا عَنِ المَنْطِقِ، وَ اِنَّهُمْ لَفُصَحاءُ عُقَلاءُ اَلِبّاءُ نُبَلاءُ، يَسْبِقونَ اِلَيهِ بِالاَْعْمالِ الزّاكيَةِ، لا يَسْتَـكْثِرونَ لَهُ الكَثيرَ، وَ لا يَرْضَونَ لَهُ القَليلَ، يَرَوْنَ اَنْفُسَهُمْ اَ نَّهُمْ شِرارٌ وَ اِنَّهُمُ الاَكْياسُ الاَبْرارُ؛

خداوند، بندگانى دارد كه ترس از خدا، دل هايشان را شكسته و از اين رو، زبان در كام كشيده اند در حالى كه مردمانى سخنور و عاقل و صاحبدل و نجيب اند؛ با اعمال پاك به سوى خدا مى شتابند؛ اعمال زياد را در پيشگاه خدا زياد نمى دانند و به عمل كم، راضى نمى شوند؛ خود را بدترينِ مردم مى دانند، در حالى كه هشيارترين و نيكوكارترينِ مردمان اند.

نمایش منبع

امام سجاد عليه السلام: اَللّهُمَّ لَـكَ قَلْبى وَ لِسانى، وَ بِكَ نَجاتى وَ اَمانى، وَ اَ نْتَ العالِمُ بِسِرّى وَ اِعْلانى فَاَمِتْ قَلْبى عَنِ البَغْضاءِ، وَ اَصْمِتْ لِسانى عَنِ الفَحشاءِ، وَ اَخْلِص سَريرَتى عَن عَلائِق الاَهْواءِ، وَ اكْفِنى بِاَمانِكَ عَنْ عَوائِق الضَّرّاءِ، وَ اجْعَلْ سِرّى مَعقودا عَلى مُراقَبَتِكَ، وَ اِعْلانى مُوافِقا لِطاعَتِكَ، وَ هَبْ لى جِسْما روحانيّا، وَ قَلْبا سَماويّا، وَ هِمَّةً مُتَّصِلَةً بِكَ؛

خدايا! دل و زبانم از آن توست و رهايى و امانم به دست توست و تويى دانا به پنهان و آشكار من. پس صفحه دلم را از دشمنى و كينه پاك ساز و زبانم را از زشت گويى خاموش گردان و دلم را از آلودگى هاى هوس، بشوى و مرا در پناه خود، از گزند ناملايمات حفظ كن و درونم را به مراقبت از خودت وادار و بيرونم را با فرمانبرى از خودت سازگار ساز و مرا جسمى روحانى و دلى آسمانى و همّتى پيوسته به خودت عطا فرما.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: تَقبَلَّوا لى بِسِتٍّ اَ تَقَـبَّل لَكُمْ بِالجَنَّةِ: اِذا حَدَّثْتُمْ فَلا تَـكذِبوا، وَ اِذا وَعَدْتُمْ فَلا تُخْلِفوا، وَ اِذَ ا اؤْتُمِنْتُمْ فَلا تَخونوا، وَ غُضّوا اَبْصارَكُمْ، وَ احْفَظوا فُروجَكُم، وَ كُفّوا اَيديَكُمْ وَ اَ لْسِنَتَـكُمْ؛

شش چيز را از من بپذيريد [در عوض،] من هم براى شما بهشت را تضمين مى كنم: هرگاه سخن گفتيد، دروغ نگوييد و هرگاه وعده داديد، تخلّف نكنيد و هرگاه امينتان دانستند، خيانت نكنيد و چشمانتان را [از حرام،] فرو بنديد و عِفافْ پيشه كنيد و دست و زبان خود را نگه داريد.

نمایش منبع