آموزشهاى نظامى

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في تَعليمِ الحَربِ و المُقاتَلَةِ ـ : مَعاشِرَ المسلِمينَ ، اسْتَشِعروا الخَشْيَةَ ، و تَجَلْبَبوا السَّكِينَةَ، و عَضُّوا على النَّواجِذِ ؛ فإنَّهُ أنْبى للسُّيوفِ عنِ الهامِ ، و أكْمِلوا اللّأْمَةَ ، و قَلْقِلوا السُّيوفَ في أغْمادِها قَبلَ سَلِّها ، و الْحَظوا الخَزْرَ ، و اطْعُنوا الشَّزْرَ ، و نافِحُوا بِالظُّبا ، و صِلُوا السُّيوفَ بِالخُطا ، و اعْلَموا أنَّكُم بعَينِ اللّه ِ .

امام على عليه السلام ـ در آموزش فنون جنگ و جنگجويى ـ فرمود : اى گروه مسلمانان ! خدا ترسى را جامه زيرين خود كنيد و رداى آرامش بپوشيد و دندانهايتان را بر هم بفشريد ، زيرا كه اين كار تأثير شمشيرها را بر سر كمتر مى كند ، زره كامل بپوشيد و پيش از بر كشيدن شمشيرها، آنها را در نيامشان بجنبانيد و خشمگنانه با گوشه چشم بنگريد و از چپ و راست نيزه بزنيد و با تيزى شمشيرها ضربه زنيد و با پيش نهادن گامهايتان شمشيرها را به دشمن برسانيد و بدانيد كه زير نظر خدا هستيد .

نمایش منبع

عنه عليه السلام :فَقدِّموا الدّارِعَ ، و أخِّروا الحاسِرَ ، و عَضُّوا على الأضْراسِ؛ فإنَّهُ أنْبى للسُّيوفِ عنِ الهامِ ، و الْتَوُوا في أطْرافِ الرِّماحِ؛ فإنَّهُ أمْوَرُ للأسِنَّةِ ، و غُضُّوا الأبْصارَ ؛ فإنَّهُ أرْبَطُ للجَأشِ و أسْكَنُ للقُلوبِ ، و أمِيتوا الأصْواتَ ؛ فإنَّهُ أطْرَدُ للفَشَلِ .

امام على عليه السلام :زره داران را در صف جلو و بى زرهان را در صفوف عقب قرار دهيد و دندانها را بر هم بفشاريد ؛ كه اين كار تأثير شمشير را بر سر كمتر مى كند ، در اطراف نيزه ها پيچ و تاب خوريد ، كه با اين كار در برابر نيزه ها بهتر مى توان جا خالى كرد ، ديدگانتان را فرو اندازيد كه اين كار بيشتر قوت قلب و آرامش دل مى بخشد، صداهاى خود را خاموش كنيد كه اين كار در زدودن ترس و سستى مؤثرتر است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ مِن كِتابهِ إلى اُمَرائهِ على الجَيشِ ـ : مِن عبدِ اللّه ِ عليِّ بنِ أبي طالبٍ أميرِ المؤمنينَ إلى أصْحابِ المَسالِحِ : أمّا بَعدُ ، فإنَّ حقّا على الوالي ألاّ يُغَيِّرَهُ على رَعِيَّتِهِ فَضلٌ نالَهُ ··· فإذا فَعَلتُ ذلكَ وَجَبتْ للّه ِ علَيكُمُ النِّعمَةُ ، و لي علَيكُم الطّاعَةُ، و ألاّ تَنْكُصوا عَن دَعْوَةٍ ، و لا تُفَرِّطوا في صَلاحٍ، و أنْ تَخوضوا الغَمَراتِ إلى الحقِّ ، فإنْ أنتُم لَم تَسْتَقيموا لي على ذلكَ لَم يَكُنْ أحَدٌ أهْوَنَ علَيَّ مِمَّن اعْوَجَّ مِنكُم ، ثُمَّ اُعْظِمُ لَهُ العُقوبَةَ ، و لا يَجِدُ عِندي فيها رُخْصَةً ، فخُذوا هذا مِن اُمَرائكُم .

امام على عليه السلام ـ در بخشى از نامه خود به فرماندهان سپاهش ـ نوشت : از بنده خدا على بن ابى طالب، امير مؤمنان به فرماندهان لشكر : اما بعد، بر والى است كه به سبب نعمتهاى فراوانى كه بدو رسيده، رفتارش نسبت به مردم تغيير نكند ··· اگر چنين كردم بر خداست كه شما را نعمت ارزانى دارد و بر شماست كه از من فرمان بريد و هرگاه شما را فرا خواندم درنگ نكنيد و در انجام كارهاى درست كوتاهى نورزيد و در راه حقّ در گرداب سختيها فرو رويد ، و اگر در اين كارها با من استقامت نورزيد هيچ كس در نظر من خوارتر از آن نباشد كه كج راهه مى رود. در اين وقت او را كيفرى سهمگين خواهم داد. او از كيفر من رهايى نخواهد يافت. شما نيز از فرماندهان خود همين پيمان را بگيريد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ مِن كلامِهِ لأصحابهِ في ساحةِ الحَربِ بصِفّينَ ـ : و أيُّ امْرئٍ مِنكُم أحَسَّ مِن نَفْسِهِ رَباطَةَ جأشٍ عِند اللِّقاءِ ، و رَأى مِن أحَدٍ مِن إخْوانِهِ فَشَلاً ، فلْيَذُبَّ عَن أخيهِ بفَضلِ نَجْدَتِهِ الّتي فُضِّلَ بها علَيهِ كَما يَذُبُّ عن نَفْسِهِ، فلو شاءَ اللّه ُ لَجَعلَهُ مِثْلَهُ .

امام على عليه السلام ـ در قسمتى از سخنان خويش در ميدان جنگ صفين ـ فرمود : هر كدام شما كه در هنگام رويارويى با دشمن، در دل خويش احساس دليرى داشت و در برادر خود ترس و خوفى ديد، بايد به شكرانه نعمت برترى و دليرى كه به او تفضّل شده از برادر خويش دفاع كند، همان گونه كه از خويشتن دفاع مى كند ؛ زيرا كه اگر خدا مى خواست او را نيز همچون وى [دلير ]مى ساخت.

نمایش منبع