خوددارى از اسكان مؤمن

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن كانَ لَهُ دارٌ و احتاجَ مُؤمِنٌ إلى سُكناها فَمَنَعَهُ إيّاها قالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : مَلائكَتي ، عَبدي بَخِلَ على عَبدي بِسُكنَى الدُّنيا ، و عِزَّتي لا يَسكُنُ جِناني أبدا .

امام صادق عليه السلام : هر كه خانه اى داشته باشد و مؤمنى ، به سكونت در آن نيازمند باشد و او آن را از وى دريغ دارد ، خداوند عزّ و جلّ فرمايد : فرشتگان من! بنده ام از سكونت دادن بنده ام در دنيا بخل ورزيد . به عزّتم سوگند كه هرگز در بهشت من سكونت نكند .

نمایش منبع

فهرست میزان الحکمه ج5

امام على عليه ‏السلام ـ در توبيخ اصحاب خود ـ فرمود:

أما والّذي نَفسي بِيَدِهِ لَيَظهَرَنَّ هؤلاءِ القَومُ علَيكُم، لَيس لأنّهُم أولى بِالحَقِّ مِنكُم، ولكنْ لإسراعِهِم إلى باطِلِ صاحِبِهِم (باطِلِهِم)، و إبطائكُم عَن حَقِّي؛

هان! سوگند به آنكه جانم در دست اوست، اين جماعت بى‏‌گمان بر شما چيره خواهند شد، نه به خاطر اينكه آنان از شما برحقّ‏‌ترند، بلكه بدان سبب كه آنان در حمايت از باطل امير خود مى‏‌شتابند و شما در حمايت از حق من كندى مى‌كنيد.

نهج البلاغه، خطبه 97

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685