شعر، جهاد زبانى است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون درباره شعر از ايشان پرسش شد ـ فرمود : فرمود ـ همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، شاعران [مؤمن ]با شعر خود گويى به دشمن تير مى اندازند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون درباره آيه اى كه خداوند درباره شاعران نازل كرده است از ايشان پرسش شد ـ : همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، آنان با رويارويى (زبانى) خود، گويى تير [به دشمن ]مى زنند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به حسّان بن ثابت ـ فرمود : مشركان را هجو كن كه جبرئيل با توست .

الدرّ المنثور ـ به نقل از براء بن عازب ـ : به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض شد كه ابو سفيان بن حرث بن عبد المطّلب شما را هجو مى كند . پس ، ابن رواحه برخاست و عرض كرد : اى رسول خدا! اجازه دهيد جواب او را بدهم . حضرت فرمود : تويى كه گفته اى : خدا استوار بدارد؟ عرض كرد : آرى ، اى رسول خدا . من گفته ام :
خدا هر نيكويى را كه به تو داده است، استوار گرداند/
همچنان كه موسى را استوار داشت و پيروزت كند چنان كه او را پيروز كرد .
پيامبر فرمود : خدا با تو نيز چنين كناد
سپس كعب برجست و عرض كرد : اى رسول خدا! به من رخصت دهيد جواب او را بدهم
حضرت فرمود : تويى كه قصيده «هَمَّتْ» را سروده اى؟ عرض كرد : آرى ، اى رسول خدا! من گفته ام :
سُخَينه . كوشيد تا بر پروردگارش چيره شود/
ولى براى اين بايد بر كسى چيره بشود كه بر همه چيره است .
حضرت فرمود : بدان كه خدا اين را از تو فراموش نكرده است .