بزرگوار

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا خداوند متعال بزرگوار است و بزرگوارى را دوست مى دارد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بزرگوارِ پسر بزرگوارِ پسر بزرگوارِ پسر بزرگوار، همان يوسف پسر يعقوب پسر اسحاق پسر ابراهيم است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : پروردگار شما با حيا و بزرگوار است.

مسند ابن حنبل : رسول خدا صلى الله عليه و آله با حيا و بزرگوار بود.

امام على عليه السلام : من از آشنا شدن با شخص بزرگوار به مراتب شادتر مى شوم تا به دست آوردن گوهرى نفيس و گرانبها.

امام على عليه السلام : بزرگوار، كسى است كه كرامت چهره خويش را از خوارى آتش نگه دارد.

امام على عليه السلام : شخص بزرگوار هر گاه به او مهربانى و محبّت شود نرم مى شود، ولى فرومايه هر گاه با او به نرمى و ملاطفت رفتار شود سخت مى شود.

امام على عليه السلام : شخص بزرگوار [چنين است كه]هرگاه با او درشتى شود، خشن مى شود و هر گاه با ملايمت و محبّت با وى رفتار شود، نرم و مهربان مى شود.

امام على عليه السلام : بزرگوار گشاده روست، فرومايه خام و ناپخته.

امام على عليه السلام : آدم بزرگوار، خود را به غفلت مى زند و فريب مى خورد.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آغازگر احسان باشد.

امام على عليه السلام : بزرگوار از اندك [احسان ]سپاسگزارى مى كند و فرومايه، از بسيار [هم ]ناسپاسى مى كند.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه بي دريغ احسان مى كند و فرومايه كسى است كه بسيار منّت مى نهد.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه دَهِش او بر خواهشِ او پيشى گيرد.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آنچه دارد ببخشد.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه از حرامها دورى كند و از معايب منزّه باشد.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه خود را بالاتر از اين داند كه براى نيكيهايش عوض نيكو انتظار داشته باشد.

امام على عليه السلام : بزرگوار از آنچه فرومايه به آن افتخار مى كند، دورى مى نمايد.

امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه قدرت [بر انتقام]پيدا كند، گذشت مى كند و هر گاه مالى به دست آورد بخشش مى كند و هر گاه چيزى از او خواسته شود برآورده مى سازد.

امام على عليه السلام : بزرگوار ننگ را نمى پذيرد و همسايه (پناهنده) را گرامى مى دارد.

امام على عليه السلام : بزرگوار نيكو كاريهاى خود را دَينى به گردن خود مى داند كه بايد بپردازد و فرومايه احسانهاى گذشته خود را دَينى به گردن ديگران مى داند كه بايد پس بگيرد.

امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه به تو نيازمند شود،تو را معاف دارد و هر گاه تو به او نياز پيدا كنى، نياز تو را بر طرف سازد؛ فرومايه هر گاه به تو نياز پيدا كند، تو را به ستوه آورد و هر گاه به او نياز پيدا كنى، تو را به رنج و زحمت افكند.

امام على عليه السلام : بزرگوار در زمان قدرتمندى گذشت مى كند و به هنگام حكومت عدالت پيشه مى كند، و از بدى كردن باز مى ايستد و احسان خود را نثار مى كند.

امام على عليه السلام : بزرگوار نزد خداوند شادمان و مأجور است و نزد مردم محبوب و محترم.

امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آبروى خويش را با دارايىِ خود حفظ مى كند و فرومايه كسى است كه دارايىِ خويش را با آبرويش حفظ مى نمايد.

امام على عليه السلام : بزرگوار بنده نواز است.

امام على عليه السلام : وعده بزرگوار، نقد و بى درنگ است.

امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه وعده دهد، به كار بندد و هر گاه وعيد و بيم دهد درگذرد.

امام على عليه السلام : دشمنى بزرگوار، كم زيانتر از دوستى فرومايه است.

امام على عليه السلام : ملازمت با بزرگوار و خوار شدن، بهتر است از همنشينى با فرومايه و احسان ديدن.

امام على عليه السلام : با فراوانى احسان است كه بزرگوار شناخته مى شود.

امام على عليه السلام : دولت بزرگوار مناقب و محاسن او را آشكار مى سازد و دولت فرومايه بديها و معايب او را هويدا مى گرداند.

امام على عليه السلام : اگر بزرگوار باشى و كسى تو را گرامى بدارد، به زحمت و رنجت انداخته است.

امام على عليه السلام : كسى كه از پروردگارش پروا دارد، بزرگوار است.

امام حسن عليه السلام : شايسته ترين زمان براى اين كه بزرگوار گذشت كند وقتى است كه عرصه عذر بر گنهكار تنگ گردد.

امام زين العابدين عليه السلام : ميان مردى و سلمان فارسى رحمه الله بگو مگويى شد. آن مرد به سلمان گفت: سلمان! تو كيستى؟ سلمان گفت: آغاز من و تو، هر دو، نطفه اى نجس بوده و فرجام من و تو، لاشه اى بد بوى است. چون روز قيامت شود و ترازوها[ى سنجش اعمال] بر پا گردد، آن گاه است كه هر كس ترازويش سنگين باشد، بزرگوار است و هر كس ترازويش سبك باشد، فرومايه خواهد بود.

امام زين العابدين عليه السلام : انسان بزرگوار به بخشش خود مى بالد، و انسان پست به دارايى خويش مى نازد.

امام عسكرى عليه السلام : عطاى بزرگوار تو را نزد او محبوب مى گرداند و عطاى فرومايه تو را پيش او پست مى سازد.