بانک حدیث روز

امام علی علیه السلام :

اِذا هِبْتَ اَمْرا فَقَعْ فيهِ فَاِنَّ شِدَّةَ تَوَقّيهِ اَعْظَمُ مِمّا تَخافُ مِنْهُ؛

هرگاه از كارى هراس و بيم داشتى، خود را در آغوش همان كار بيفكن، چرا كه سختى پرهيز و هراس، بزرگتر از خود آن چيزى است كه از آن مى‏ ترسى.

نهج البلاغه، حكمت 175

امام باقر علیه السلام :

لا فَضيلَةَ كَالجِهادِ، و لا جِهادَ كَمُجاهَدَةِ الهَوى؛

فضيلتى چون جهاد نباشد، و هيچ جهادى چون پيكار با هواى نفْس نيست.

گزیده تحف العقول، ح 140

امام صادق عليه ‏السلام :

 قالَ لُقْمانُ لاِءِبنِهِ: لِلْحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغْتابُ اِذا غابَ، وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشْمِتُ بِالْمُصيبَةِ.

لقمان به پسرش گفت: حسود، سه نشان دارد:
1 ـ پشت سر غيبت مى‏ كند،
2 ـ رو در رو، تملّق و چاپلوسى مى ‏كند،
3 ـ و در مصيبت و گرفتارى، زبان به شماتت مى‏ گشايد.

بحار الانوار: ج 96، ص 206

امام علی عليه ‏السلام :

ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِهِ؛

آن كه فردا را از عمر خويش بشمارد، [پدیده] مرگ را به گونه واقعی نمی شناسد.

اصول كافى: ج3، ص259، ح30

امام رضا علیه السلام :

ما زارَني أحَدٌ مِن أوليِائي عارِفا بِحَقّي إلاّ شُفِّعتُ فيهِ يَومَ القِيامَةِ؛

هيچ يك از دوستانم مرا با شناخت حقّم زيارت نمى‏ كند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتم از او پذيرفته مى‏ شود.

وسائل الشيعه : ج 13 ، ص 552

امام رضا علیه السلام :

أفضَلُ العَقلِ مَعرِفَةُ الإنسانِ نَفسَهُ؛

برترين خرد، خود شناسى انسان است.

بحار الأنوار: ج78، ص352، ح9

امام حسن علیه السلام :

نِعمَ العَونُ الصَّمتُ في مَواطِنَ كثيرَهٍ‏ و إن كُنتَ فَصِيحا؛

در بسيارى جاها، خاموشى، ياورى نيكو است؛ هرچند سخنور باشى.

معاني الأخبار: ص401، ح62