الإمام عليّ عليه السلام :قيلَ لِلعَبدِ الصّالِحِ لُقمانَ : أيُّ النّاسِ أفضَلُ ؟
قالَ : المُؤمِنُ الغَنِيُّ ، قيلَ : الغَنِيُّ مِنَ المالِ ؟
فَقالَ : لا ، ولكِنَّ الغَنِيَّ مِنَ العِلمِ الَّذي إنِ احتيجَ إلَيهِ انتَفَعَ بِعِلمِهِ ، وإنِ استُغنِيَ عَنهُ اكتَفى .

امام على عليه السلام :به عبد صالح ، يعنى لقمان ، گفته شد: كدام يك از مردمان ، با فضيلت ترند؟
گفت: «مؤمنِ برخوردار» .
گفته شد: از مال؟
گفت: «نه ؛ ليكن برخوردار از دانشى كه اگر به او محتاج شدند ، از دانشش سود برند و اگر از او بى نياز شدند، خودش به آن اكتفا كند» .

نمایش منبع

بازگشت به :

امام صادق عليه‏ السلام :

خَمسُ خِصالٍ مَن لَم تَكُن فيهِ خَصلَةٌ مِنها فَلَيسَ فيهِ كَثيرُ مُستَمتِعٍ، أوَّلُهَا : الوَفاءُ، وَالثّانِيَةُ : التَّدبيرُ، وَالثّالِثَةُ : الحَياءُ، وَالرّابِعَةُ : حُسنُ الخُلُقِ، وَالخامِسَةُ ـ وهِيَ تَجمَعُ هذِهِ الخصِالَ ـ : الحُرِّيَّةُ

پنج خصلت است كه هر كس يكى از آنها در او نباشد، چندان قابل بهره‏ مندى نيست: نخست، وفادارى؛ دوم، عاقبت انديشى؛ سوم، حيا؛ چهارم، خوش‏خُلقى؛ پنجم، آزادگى؛ و اين [ آخَرى ]، جامع همه اين پنج صفت است

خصال : ص 284 ، ح 33