إرشاد القلوب : منقول است كه نوجوانى كه هنوز به سنّ بلوغ نرسيده بود به پيامبر صلي الله عليه و آلهسلام كرد و از خوش حالىِ ديدن ايشان ، چهره اش گشاده گشت و لبخند زد . حضرت به او فرمود : «اى جوان ! مرا دوست دارى ؟» .
گفت : اى پيامبر خدا ! به خدا قسم ، آرى !
فرمود : «همچون چشمانت ؟» .
گفت : بيشتر .
فرمود : «همچون پدرت ؟» .
گفت : بيشتر .
فرمود : «همچون مادرت ؟» .
گفت : بيشتر .
فرمود : «همچون خودت ؟» .
گفت : اى پيامبر خدا ! به خدا قسم ، بيشتر .
فرمود : «همچون پروردگارت ؟» .
گفت : خدا را ، خدا را ، خدا را ، اى پيامبر خدا! كه اين مقام ، نه براى توست و نه ديگرى . در حقيقت ، تو را براى دوستى خدا ، دوست مى دارم .
در اين هنگام ، پيامبر صلي الله عليه و آلهبه همراهان خود روى كرد و فرمود : «اين گونه باشيد . خدا را به سبب احسان و نيكى اش به شما دوست بداريد و مرا براى دوستى خدا ، دوست بداريد» .