خشـوع در نـماز

هر چه شناخت بنده نسبت به عظمت و قدرت خداوند بيشتر و عميق تر باشد و ضعف و نياز خويش را بهتر درك كند، خشوعش در عبادت افزون تر خواهد بود. امامان معصوم از اين معرفت والا به حق خداوند متعال برخوردار بودند و نماز را مظهرى از كرنش و خضوع در پيشگاه آفريدگار جهان مى ديدند، اين بود كه قلبشان متوجّه خالق بود و اعضا و جوارح هم در پى اين خضوع و خشوع، متأثّر مى شد.