مــزاح و تبـسم

عَنْ مالِكٍ: وَ لَقَدْ كُنْتُ أَرى جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عليهماالسلام وَ كانَ كَثـيَر الدِّعـابَةِ وَ التَبَـسُّمِ.

مالك (پيشواى فرقه مالكيه اهل سنت) مى گويد: من هماره امام صادق عليه السلام را مى ديدم و آن حضرت بسيار اهل مزاح و تبسم بود.

مزاح و شوخ طبعى از نگاه دين، امرى پسنديده است و شاد كردن مؤمنان ثواب دارد، به شرط آنكه از حدّ متعادل و معقول نگذرد و توهين و تحقير نداشته باشد.

نمایش منبع

امام رضا علیه السلام:

كانَ أبي إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لايُرى ضاحِكا . . . فَإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ؛

چون ماه محرّم مى‏‌رسيد، كسى پدرم را خندان نمى‌‏ديد... چون روز دهم فرا مى‏‌رسيد آن روز، روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود.

وسائل الشيعه: ج 10، ص 505

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685