کتابخانه احادیث شیعه

الإمامُ الحسنُ عليه السلام : إنّ هذا القرآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ و شِفاءُ الصُّدورِ ، فَلْيَجلُ جالٍ بضَوئهِ ، و ليُلجمِ الصِّفةَ قَلبَهُ ، فإنَّ التّفكيرَ حَياةُ القَلبِ البَصيرِ كما يَمشِي المُستَنيرُ في الظُّلُماتِ بالنورِ .حديث
امام حسن عليه السلام : براستى كه در اين قرآن، چراغهاى روشنايى [بخش] و شفاى سينه ها [از بيماريهاى دلها] است. پس، جلا دهنده، بايد كه به نور آن [ديده دل خويش را] جلا دهد و اوصاف قرآن را [به دل خويش ]پيوند زند؛ زيرا كه انديشيدن [در قرآن] مايه حيات دل شخص با بصيرت است، همچنان كه آدمى در تاريكيها، با كمك نور راه خود را مى پيمايد.
نمایش منبع


حدیث روز

امام صادق عليه ‏السلام:

قالَ لُقْمانُ لاِءِبنِهِ: لِلْحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغْتابُ اِذا غابَ، وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشْمِتُ بِالْمُصيبَةِ؛

لقمان به پسرش گفت: حسود، سه نشان دارد:پشت سر غيبت مى‏ كند، رو در رو، تملّق و چاپلوسى مى‌كند، و در مصيبت و گرفتارى، زبان به شماتت مى‏‌گشايد.

بحار الانوار: ج 96، ص 206

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838