الإمامُ الباقرُ عليه السلام : بِئسَ العَبدُ عَبدٌ يكونُ ذا وَجهَينِ و ذا لِسانَينِ ، يُطري أخاهُ شاهِدا و يأكُلُهُ غائبا ، إن اُعطِيَ حَسَدَهُ ، و إنِ ابتُلِى خَذَلَهُ .

امام باقر عليه السلام : چه بد بنده اى است، بنده اى كه دو رو و دو زبان باشد، در حضور برادرش او را بستايد و در غيابش از وى بد گويد. اگر نعمتى به او عطا شود، بر وى حسادت ورزد و اگر گرفتار آيد او را تنها گذارد.

نمایش منبع

میزان الحکمه ج12