امام على عليه السلام : بى قرارى شبانه مردى در بسترش كه به او و عده اى داده ام، تا صبح شود و به مرادش برسد بيشتر از بى قرارى من در بسترم نيست كه جوش مى زنم صبح شود و از دَين و عده اى كه به او داده ام بيرون آيم و از ترس اينكه مبادا مانعى باعث خُلف وعده شود؛ زيرا كه خلف وعده از خصلت هاى كريمان نيست.