خدايا... با توانگرى آبرويم را نگهدار و به تنگدستى حرمتم را از بين مبر كه بر اثر آناز كسانى روزى بخواهم كه روزى خوار تو هستند و از بندگان پست و بدكردار تو عطا وبخشش طلبم و در نتيجه، به ستايش آن كه به من بخشيده و نكوهش آن كه از من دريغكرده است، گرفتار شوم. حال آن كه بخشيدن و نبخشيدن در حقيقت به دست توست.