حديث و آيات: ايمنى در روز قيامت
عنه صلي الله عليه و آله ـ عِندَما سَأَلَهُ رَجُلٌ مِنَ الأَعرابِ عَن ناسٍ لَيسوا بِأَنبِياءَ ولا شُهَداءَ يَغبِطُهُمُ الأَنبِياءُ وَالشُّهَداءُ عَلى مَجالِسِهِم وقُربِهِم مِنَ اللّه ِ ـ : هُم ناسٌ مِن أفناءِ النّاسِ ونَوازِعِ القَبائِلِ ، لَم تَصِل بَينَهُم أرحامٌ مُتَقارِبَةٌ ، تَحابّوا فِي اللّه ِ عز و جل
وتَصافَوا ، يَضَعُ اللّه ُ لَهُم يَومَ القِيامَةِ مَنابِرَ مِن نورٍ فَيُجلِسُهُم عَلَيها ، فَيَجعَلُ وُجوهَهُم نورا ، وثِيابَهُم نورا ، يَفزَعُ النّاسُ يَومَ القِيامَةِ ولا يَفزَعونَ ، وهُم أولِياءُ اللّه ِ الَّذينَ لا خَوفٌ عَلَيهِم ولا هُم يَحزَنونَ . 
رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال مردى باديه نشين ، درباره مردمانى كه نه پيامبرند و نه شهيد ، امّا پيامبران و شهيدان ، به سبب جايگاه و منزلت نزديكشان به خداوند ، بر آنان رشك مى برند ـ : آنان ، مردمانى هستند از مردم گم نام و قبايل ناشناخته و غريب كه پيوند خويشاوندى ميانشان وجود ندارد؛ بلكه در راه خداوند عز و جلبا يكديگر دوستى ورزيده اند و با هم ، يكرنگ شده اند . خداوند ، روز قيامت ، برايشان منبرهايى از نور مى نهد و آنان را بر آنها مى نشاند و چهره هايشان را نورانى و لباس هايشان را فروزان مى سازد . روز قيامت ، مردم مى هراسند؛ امّا آنان نمى هراسند، و آنان ، اولياى خدا هستند كه نه بر آنان
ترسى است و نه اندوهگين مى شوند .
ترسى است و نه اندوهگين مى شوند .