حديث و آيات: باختن در دنيا و آخرت
عنه عليه السلام : مَعاشِرَ النّاسِ ! اتَّقُوا اللّه َ ، فَكَم مِن مُؤَمِّلٍ ما لا يَبلُغُهُ ، وبانٍ ما لا يَسكُنُهُ ، وجامِعٍ ما سَوفَ يَترُكُهُ ، ولَعَلَّهُ مِن باطِلٍ جَمَعَهُ ، ومِن حَقٍّ مَنَعَهُ ، أصابَهُ حَراما ، وَاحتَمَلَ بِهِ آثاما ، فَباءَ بِوِزرِهِ ، وقَدِمَ عَلى رَبِّهِ آسِفا لاهِفا ، قَد خَسِرَ الدُّنيا وَالآخِرَةَ ، ذلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ . 
امام على عليه السلام : اى گروه هاى مردم! پروامندى از خداوند ، در پيش گيريد؛ زيرا چه بسيار است آرزومندِ چيزى كه به آن نمى رسد، و سازنده بنايى كه در آن ، [مهلتِ [سكونت نمى يابد، و گرد آورنده مالى كه به زودى آن را [براى ديگران] بر جاى مى گذارد ، و شايد آن را از راه نادرست، يا از نپرداختن حقّى ، گرد آورده است . [ در اين صورت ، ] از حرام به آن رسيده و با اين كار ، گناهانى به دوش كشيده است . پس وزر و وبال آن را بر عهده مى گيرد، و با افسوس و اندوه بر پروردگارش وارد مى شود. او دنيا و آخرت را زيان كرده است و اين ، همان زيان آشكار است.