حديث و آيات : 1859 ـ دعوت عملى

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ الوَعظَ الّذي لا يَمُجُّهُ سَمعٌ،ولا يَعدِلُهُ نَفعٌ ، ما سَكَتَ عَنهُ لِسانُ القَولِ وَنطَقَ بهِ لِسانُ الفِعلِ .

امام على عليه السلام : اندرزى كه هيچ گوشى آن را دور نمى اندازد و هيچ سودى با آن برابرى نمى كند، آن اندرزى است كه زبانِ گفتار از آن خاموش شود و زبانِ كردار بدان گويا گردد.

بازگشت به : 1859 ـ دعوت عملى

امام رضا عليه ‏السلام :

يُقتَلُ [الامامُ الجَوادُ عليه‏ السلام] غَصبا فَيبكِي لَهُ و عَلَيهِ أهلُ السَّماءِ و يَغضَبُ اللّه‏ُ عَلى عَدوِّهِ و ظالِمِهِ فلا يَلبَثُ إلاّ يَسيرا حَتّى يُعَجِّلُ اللّه‏ُ بِهِ إِلى عَذابِهِ الأَليمِ و عِقابِهِ الشَّديدِ؛

امام جواد عليه ‏السلام مظلومانه كشته مى‏شود ، و ساكنان آسمان بر او مى‏گريند و مرثيه مى‏سرايند . خداوند بر دشمن و ستم كننده بر او خشم مى‏گيرد ، و [پس از كشتن او] زمانى كوتاه در دنيا نمى ‏ماند ، تا آن‏كه خداوند به زودى دشمن او را به عذابى دردناك و كيفرى سخت گرفتار مى ‏كند.

بحار الأنوار ، ج 5 ، ص 14