ب ـ سراى ماندگارى

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اى اهل جاودانگى ، اى اهل ماندگارى! شما براى نابودى آفريده نشده ايد ؛ بلكه از سرايى به سرايى انتقال داده مى شويد ، همچنان كه از پُشت ها به زهدان ها ، و از زهدان ها به دنيا منتقل شديد و از دنيا به گورها ، و از موقف (قيامت) به جاودانگى در بهشت يا دوزخ [انتقال مى يابيد] .

امام على عليه السلام : اى مردم! بدانيد كه دنيا سراى نيستى است و آخرت ، سراى ماندگارى است . پس ، از گذرگاه خود ، براى اقامتگاهتان توشه برگيريد.

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه سراى نيستى را آباد مى كند و سراى ماندگارى را فرو مى گذارد!

امام على عليه السلام : سراى ماندگارى ، جايگاه صدّيقان و اقامتگاه نيكان و درستكاران است.

امام على عليه السلام ـ در نامه اى به پسرش حسن عليه السلام ـ : بدان ـ اى پسرم ـ كه تو در حقيقت ، براى آخرت آفريده شده اى نه براى دنيا ، و براى رفتن نه براى ماندن [در اين سراى خاكى] ، و براى مُردن نه براى زيستن . تو در يك كوچگاه هستى ، در سرايى كه بايد از آن [براى سفر آخرت] ، توشه بردارى و در راهى منتهى به آخرت.

امام على عليه السلام : همانا شما براى آخرت آفريده شده ايد ، نه براى دنيا ، و براى ماندگارى آفريده شده ايد ، نه براى نابودى.

امام على عليه السلام : پايان آخرت ، ماندگارى است.

امام على عليه السلام : هر چيزِ آخرت ، جاويدان و ماناست.

امام على عليه السلام : دنيا موقّتى است و آخرت ، ابدى.

امام على عليه السلام : كسى كه به ماندگارى و پايدارى آخرت يقين دارد ، سزاوار است كه براى آن كار كند.

امام على عليه السلام ـ در حديث معراج ـ : خداوند فرمود : « ... اى احمد! ... همانا اهل آخرت ، دل هايشان در درونشان مجروح گشته است و مى گويند : كِى از سراى نيستى آسوده مى شويم و به سراى ماندگارى مى رويم؟» .

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعايش در نماز شب ـ : بارخدايا! همچنان كه در اين سراىِ رفتنى و در حضور همگنان ، با گذشت خودت [گناهان [مرا پوشاندى و مرا غرق در فضل و لطفت نمودى ، از رسوايى هاى سراى ماندگارى ، در هنگام ايستادن در محضر فرشتگان مقرّب و فرستادگان گرامى و شهدا و نيكان نيز پناهم ده.

الكافى ـ به نقل از على بن اسباط ، از ائمّه عليهم السلام ـ : از جمله اندرزهاى خداوند به عيسى عليه السلام اين بود كه : « ... اى پسر مريم! اگر ديده ات آنچه را كه براى دوستان درستكارم آماده ساخته ام ، مى ديد ، دلت از شوق آنها آب مى شد و جانت بر مى آمد . سرايى چون سراى آخرت نيست . در آن سراى ، پاكان ، همسايه يكديگرند و فرشتگان مقرّب بر آنان وارد مى شوند . آنان از هول و هراس هاى روز قيامت ، در امان اند . آخرت ، سرايى است كه در آن ، نعمت ها دگرگون نمى شوند و از كف صاحبان آنها نمى روند» .