1300 ـ آداب معاشرت با مردم

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : خالِطوا النّاسَ مُخالَطَةً إن مِتُّم مَعَهابَكَوا عَلَيكُم ، وإن عِشتُم (غِبتُم) حَنُّوا إلَيكُم .

امام على عليه السلام : با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر شما بگريند و اگر زنده باشيد [غايب شويد ]مشتاق ديدن شما باشند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ كانَ يَقولُ ـ : لِيَجتَمِعْ في قَلبِكَالافتِقارُ إلَى النّاسِ ، والاستِغناءُ عَنهُم، يَكونُ افتِقارُكَ إلَيهِم في لينِ كَلامِكَ وحُسنِ بِشرِكَ،ويَكونُ استِغناؤكَ عَنهُم في نَزاهَةِ عِرضِكَ وبَقاءِ عِزِّكَ .

امام على عليه السلام پيوسته مى فرمود: بايد نياز به مردم و بى نيازى از آنها، هر دو، در دلت جمع باشد، نيازت به آنها در نرم گويى و خوشرويى تو باشد و بى نيازيت از آنها در حفظ آبرو و نگهدارى عزّت و سربلنديت.

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : صَلاحُ شَأنِ النّاسِ التَّعايُشُوالتّعاشُرُ مِل ءَ مِكيالٍ : ثُلثاهُ فِطَنٌ ، وثُلثٌ تَغافُلٌ .

امام باقر عليه السلام : سامان يافتن كار مردم به اين است كه طورى با هم همزيستى و معاشرت كنند كه مانند پيمانه اى باشند كه دو سومش هوشيارى و يك سومش ناديده گرفتن و چشم پوشى است .

نمایش منبع

فهرست منتخب میزان الحکمه

امام محمد باقر علیه السلام :

مَنْ طَلَبَ الدُّنْيا اسْتِعْفافاً عَنِ النّاسِ، وَ سَعْياً عَلى أهْلِهِ، وَ تَعَطُّفاً عَلى جارِهِ، لَقَى اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ

هركس دنيا را به جهت يكى از اين سه حالت طلب كند: بى نيازى از مردم؛ آسايش و رفاه خانواده و عائله اش؛ كمك و رسيدگى به همسايه اش؛ روز قيامت در حالتى محشور مى گردد و به ملاقات خداوند متعال نايل مى شود كه صورتش همچون ماه شب چهارده، نورانى است.

وسائل الشّيعة: ج 17، ص 21، ح 5