1449 ـ مسؤوليت توانگران در قبال گرسنگى تهيدستان

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ اللّه َ سبحانَهُ فَرَضَ في أموالِ الأغنياءِ أقواتَ الفُقَراءِ ، فما جاعَ فَقيرٌ إلّا بما مُتِّعَ بهِ غَنيٌّ ، واللّه ُ تعالى سائلُهُم عن ذلكَ .

امام على عليه السلام : خداوند سبحان خوراك تهيدستانرا در اموال توانگران قرار داده است. پس، هيچ تهيدستى گرسنه نماند، مگر به سبب اين كه ثروتمندى از حقّ او بهره مند شده است. و خداى بزرگ در اين باره از آنان بازخواست مى كند.

عنه عليه السلام : إنَّ اللّه َ فَرَضَ علَى الأغنياءِ فيأموالِهِم بقَدْرِ ما يَكفِي فُقَراءَهُم ، وإن جاعُوا وعَرُوا وجَهَدُوا فَبِمَنعِ الأغنياءِ ، وحَقٌّ عَلَى اللّه ِ أن يُحاسِبَهُم يَومَ القِيامَةِ ويُعذِّبَهُم علَيهِ .

امام على عليه السلام : همانا خداوند در اموال ثروتمندان به اندازه اى كه [نياز ]تهيدستانشان را كفايت كند، حق واجب فرموده است و اگر تهيدستان گرسنه و برهنه و رنجور شوند، به سبب آن است كه ثروتمندان حقّ آنان را نداده اند و خدا حق دارد كه روز قيامت ثروتمندان را بازخواست و براى اين كار عذابشان كند.

عنه عليه السلام : لا وِزرَ أعظَمُ مِن وِزرِ غَنيٍّ مَنَعَ المُحتاجَ .

امام على عليه السلام : گناهى، بزرگتر از گناه ثروتمندى نيست كه نيازمند را [از حقّش ]محروم كرده باشد.