- صفحه اصلی
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست حکمتنامه جوان
- اهتمام به پرسشگرى
اهتمام به پرسشگرى
قرآن:
«فَسْـئلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ » .
«فَسْـئلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ » .
(پس اگر نمى دانيد ، از آگاهان بپرسيد)
.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : العِلمُ خَزائِنُ ومِفتاحُهَا السُّؤالُ ، فَاسأَلوا رَحِمَكُمُ اللّه ُ ، فَإِنَّهُ يُؤجَرُ أربَعَةٌ : السّائِلُ ، والمُتَكَلِّمُ ، وَالمُستَمِعُ ، وَالمُحِبُّ لَهُم .
پيامبر صلي الله عليه و آله : دانش ، گنجينه هايى است كه كليد آن ، پرسش است . بپرسيد . خداوند ، شما را رحمت كند كه چهار گروه ، پاداش مى بَرَند : سؤال كننده ، پاسخ دهنده ، شنونده ، و دوستدار آنان .
نمایش منبع
امام على عليه السلام : آن كه در خُردسالى بپرسد ، در بزرگ سالى پاسخ مى دهد .
نمایش منبع
الإمام الصادق عليه السلام ـ لِحُمرانَ بنِ أعيَنَ في شَيءٍ سَأَلَهُ ـ : إنَّما يَهلِكُ النّاسُ ؛ لأَِنَّهُم
لا يَسأَلونَ .
امام صادق عليه السلام ـ به حُمران بن اَعيَن ، درباره مطالبى كه پرسيد ـ : همانا مردم ، نابود مى شوند ، چون نمى پرسند .
نمایش منبع
عنه عليه السلام : إنَّ النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله ذُكِرَ لَهُ أنَّ رَجُلاً أصابَتهُ جَنابَةٌ عَلى جُرحٍ كانَ بِهِ ، فَاُمِرَ بِالغُسلِ فَاغتَسَلَ فَكَزَّ فَماتَ . فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : قَتَلوهُ قَتَلَهُمُ اللّه ُ ، إنَّما كانَ دَواءُ العِيِّ السُّؤالَ .
امام صادق عليه السلام : به پيامبر صلي الله عليه و آله گزارش داده شد كه مردى مجروح و آسيب ديده ، جُنُب شد . به وى گفته شد غسل كند . او هم غسل كرد و سپس ، سرما خورد و لرزيد و از دنيا رفت .
پيامبر خدا فرمود : «او را كُشتند . خداوند ، آنان را بكُشد! همانا داروى درمانده [از پاسخ] ، پرسيدن [از دانا] است» .
پيامبر خدا فرمود : «او را كُشتند . خداوند ، آنان را بكُشد! همانا داروى درمانده [از پاسخ] ، پرسيدن [از دانا] است» .
نمایش منبع
مسند ابن حنبل عن أبياُمامة : إنَّ فَتىً شابّا أتَى النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، ائذِن لي بِالزِّنا !
فَأَقبَلَ القَومُ عَلَيهِ فَزَجَروهُ وقالوا : مَه مَه .
فَقالَ : «اُدنُه» فَدَنا مِنهُ قَريبا ، قالَ : فَجَلَسَ ، قالَ : «أتُحِبُّهُ لاُِمِّكَ»؟
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لاُِمَّهاتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاِبنَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ يا رَسولَ اللّه ِ ، جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبُّونَهُ لِبَناتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاَُختِكَ» قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لأَِخَواتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لِعَمَّتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لِعَمّاتِهِم» قال : «أفَتُحِبُّهُ لِخالَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَالنّاسُ يُحِبّونَهُ لِخالاتِهِم» قالَ : فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيهِ وقالَ : «اللّهُمَّ اغفِر ذَنبَهُ ، وطَهِّر قَلبَهُ ، وَحَصِّن فَرجَهُ» فَلَم يَكُن بَعدَ ذلِكَ ، الفَتى يَلتَفِتُ إلى شَيءٍ.
فَأَقبَلَ القَومُ عَلَيهِ فَزَجَروهُ وقالوا : مَه مَه .
فَقالَ : «اُدنُه» فَدَنا مِنهُ قَريبا ، قالَ : فَجَلَسَ ، قالَ : «أتُحِبُّهُ لاُِمِّكَ»؟
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لاُِمَّهاتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاِبنَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ يا رَسولَ اللّه ِ ، جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبُّونَهُ لِبَناتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاَُختِكَ» قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لأَِخَواتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لِعَمَّتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لِعَمّاتِهِم» قال : «أفَتُحِبُّهُ لِخالَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَالنّاسُ يُحِبّونَهُ لِخالاتِهِم» قالَ : فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيهِ وقالَ : «اللّهُمَّ اغفِر ذَنبَهُ ، وطَهِّر قَلبَهُ ، وَحَصِّن فَرجَهُ» فَلَم يَكُن بَعدَ ذلِكَ ، الفَتى يَلتَفِتُ إلى شَيءٍ.
مسند ابن حنبل ـ به نقل از ابو اُمامه ـ : جوانى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! اجازه بده زنا كنم!
مردم به سويش هجوم آوردند و آزارش دادند و گفتند : ساكت شو!
پيامبر خدا فرمود : «او را نزديك بياوريد» .
جوان به پيامبر صلي الله عليه و آله نزديك شد و نشست . پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيد : «آيا اين عمل را براى مادرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى مادران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى دخترت مى پسندى؟» .
جوان گفت : نه به خدا ، اى پيامبر خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى دختران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خواهرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى خواهران خود نمى پسندند .
[آن گاه] فرمود : «آيا اين عمل را براى عمّه ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى عمّه هاى خود ، روا نمى دارند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خاله ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى خاله هاى خود نمى پسندند» .
[سپس] پيامبر خدا ، دست خويش بر آن جوان نهاد و گفت : «بار خدايا! گناهش را ببخش و دلش را پاكيزه گردان و به وى پاكْ دامنى ده!» .
آن جوان ، از آن پس ، هرگز سراغ كار [خلاف] را نگرفت .
مردم به سويش هجوم آوردند و آزارش دادند و گفتند : ساكت شو!
پيامبر خدا فرمود : «او را نزديك بياوريد» .
جوان به پيامبر صلي الله عليه و آله نزديك شد و نشست . پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيد : «آيا اين عمل را براى مادرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى مادران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى دخترت مى پسندى؟» .
جوان گفت : نه به خدا ، اى پيامبر خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى دختران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خواهرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى خواهران خود نمى پسندند .
[آن گاه] فرمود : «آيا اين عمل را براى عمّه ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى عمّه هاى خود ، روا نمى دارند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خاله ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى خاله هاى خود نمى پسندند» .
[سپس] پيامبر خدا ، دست خويش بر آن جوان نهاد و گفت : «بار خدايا! گناهش را ببخش و دلش را پاكيزه گردان و به وى پاكْ دامنى ده!» .
آن جوان ، از آن پس ، هرگز سراغ كار [خلاف] را نگرفت .
نمایش منبع
امام رضا علیه السلام:
اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْيا، بِاِعْطائِها ما تَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ يَنَلِ المُرُوَّةَ وَ لاسَرَفَ فيهِ، وَ اسْتَعينوُا بِذلِكَ عَلى اُمُورِ الدّينِ؛
براى خودتـان بهرهاى از دنيـا قرار دهـيد، به اينكه خواستههاى دل را از حلال به آن بدهيد، تا حدّى كه مروّت را از بين نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدين وسيله، بر كارهاى دين، كمک بجوييد.
فقه الرضا عليه السلام، ص 337
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 685
تــعــداد حــدیــث روز : 3838