سخنان برگزيده

امام سجّاد عليه السلام : مَن رَمَى النّاسَ بِما فيهِم رَمَوهُ بِمالَيسَ فيهِ ؛

امام سجّاد عليه السلام :هر كس مردم را به دليل چيزى كه در آنان هست ، وانهد ، او را به دليل چيزى كه در او نيست ، وا مى نهند .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : نَظَرُ المُؤمِنِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ لِلمَوَّدَةِ و المَحَبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ ؛

امام سجّاد عليه السلام :نگاه مؤمن به چهره برادر مؤمن خود از روى دوستى ومحبّت به او عبادت است.

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : كانَ آخِرُ ما أوصى بِهِ الخِضرُ مُوسى بنَ عِمران عليهماالسلامأن قالَ لاتُعَيِّرَ نَّ أحَدا بِذَنبٍ ؛

امام سجّاد عليه السلام :آخرين سفارش حضرت خضر به حضرت موسى اين بود كه : هرگز كسى را به سبب گناهش خوار نكن .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : كَفى بِنَصرِاللّه ِ لَكَ أن تَرى عَدُوَّكَ يَعمَلُ بِمَعاصِي اللّه ِ فِيكَ ؛

امام سجّاد عليه السلام :تو را يارى خدا همين بس كه مى بينى دشمنت به قصد تو خدا را نافرمانى مى كند .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : رأيتُ الخَيرَ كُلَّهُ قَدِ اجتَمَعَ في قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا في أيدي النّاسِ ؛

امام سجّاد عليه السلام :همه خوبى ها را در بريدن طمع از آنچه در دست مردم است ، ديدم .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : وَيلٌ لِمَن غَلَبَت آحادُهُ أعشارَهُ ؛

امام سجّاد عليه السلام :واى به حال كسى كه يكانش (گناهان) بر ده گانش (نيكى ها) چيره شود .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : مُجالَسَةُ الصّالِحينَ داعِيَةٌ إلَى الصَّلاحِ ؛

امام سجّاد عليه السلام :همنشينى با صالحان ، به سوى صلاح رهنمون مى شود .

نمایش منبع

امام سجّاد عليه السلام : أمّا حَقُّ ذِي المَعروفِ عَلَيكَ فَأن تَشكُرَهُ و تَذكُرَ مَعروفَهُ و تُكسِبَهُ المَقالَة الحَسَنَةَ و تُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فيما بَينَكَ و بَينَ اللّه ِ ؛

امام سجّاد عليه السلام :حق كسى كه بر تو نيكى مى كند ، اين است كه او را سپاس بگويى و نيكى اش را به زبان آورى و از وى به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداوند برايش خالصانه دعا كنى .

نمایش منبع

فهرست آينه يادها

امام صادق عليه ‏السلام : :

قالَ لُقْمانُ لاِءِبنِهِ: لِلْحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغْتابُ اِذا غابَ، وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشْمِتُ بِالْمُصيبَةِ.

لقمان به پسرش گفت: حسود، سه نشان دارد:
1 ـ پشت سر غيبت مى‏ كند،
2 ـ رو در رو، تملّق و چاپلوسى مى ‏كند،
3 ـ و در مصيبت و گرفتارى، زبان به شماتت مى‏ گشايد.

بحار الانوار: ج 96، ص 206