نگاه به دنيا

امام على عليه السلام : همچون دورى كنندگان از دنيا به آن بنگريد ؛ زيرا دنيا بزودى ساكنانش را از خود مى راند و توانگر ناز پرورده را دردمند مى كند ، پس زنهار كه فراوانى آنچه از دنيا خوشايند شماست فريبتان ندهد؛ زيرا آنچه از دنيا با خود مى بريد اندك است.

امام على عليه السلام : به دنيا ، همچون بى رغبتان رهيده از دنيا ، بنگريد ؛ زيرا كه آن، مأوى گزيده ساكن خود را بزودى مى راند و بهره مندِ آسوده خاطر را دردمند مى سازد . به دنيايى كه رفته و پشت كرده است اميد بازگشت نيست و معلوم نيست در آينده چه چيز از دنيا روى خواهد كرد، تا منتظرش باشيم.

امام على عليه السلام : دنيا را چون بوته خار بدان و بنگر كه پايت را در كجاى آن مى گذارى ؛ هر كه به دنيا تكيه كرد دنيا خوارش نمود و هركه با دنيا، انس گرفت دنيا تنهايش گذاشت و هركه به آن رغبت كرد، سست و نا توانش ساخت .

امام على عليه السلام : به دنيا همچون كسى بنگر كه به آن پشت كرده و از آن جدا مى شود ، به دنيا مانند دلباخته شيدا منگر .

امام على عليه السلام : به دنيا مانند زهّادِ روى برتافته از آن بنگريد؛ زيرا كه به خدا سوگند دنيا بزودى مأوى گزيده ساكن خود را بيرون مى كند و توانگر آسوده خاطر را دردمند مى سازد .

امام على عليه السلام : شما را به دور افكندن اين دنيا سفارش مى كنم ؛ دنيايى كه اگر هم نخواهيد تركش كنيد، او شما را ترك مى كند . . . پس ، در كسب عزّت و افتخارات دنيوى با يكديگر رقابت نكنيد و زرق و برق و نعمتهاى آن شما را پسند نيفتد و از سختى و رنج آن بيتابى مكنيد ؛ زيرا كه عزّتها و افتخارات آن به پايان مى رسد و زرق و برق و نعمتهاى آن به سر مى آيد و سختى و رنج آن تمام مى شود .