شوق به شهادت

امام على عليه السلام : عرض كردم : اى رسول خدا ··· مگر در روز اُحد، كه تعدادى از مسلمانان شهيد شدند و من از شهادت محروم ماندم و اين امر بر من گران آمد ، به من نفرمودى : مژده بادا تو را كه شهادت پيش روى توست؟ رسول خدا به من فرمود : به راستى كه همين طور است . حال در آن صورت صبر تو چگونه خواهد بود؟ عرض كردم : اى رسول خدا! اين جا ، جاى صبر نيست ، بلكه جاى شادى و شكر است !

امام على عليه السلام : اگر سخن بگويم ، مى گويند : براى حكومت حرص مى زند و اگر خاموش مانم ، مى گويند : از مرگ مى ترسد . هيهات! به خدا سوگند كه اُنس پسر ابو طالب با مرگ بيشتر از اُنس كودك با پستان مادرش مى باشد .

امام على عليه السلام ـ آن جا كه ياران خود را به دليل سستى در امر جهاد توبيخ كرد ـ فرمود : براى من محبوبترين چيزى كه ملاقاتش كنم، مرگ است .

امام على عليه السلام : و به خدا سوگند كه من بر حق هستم و عاشق شهادتم .

امام على عليه السلام : به خدا سوگند، اگر نبود اميد من به شهادت در ميدان جنگ با دشمن ـ البته اگر چنين مقدّر باشد ـ هر آينه بر مركب خويش مى نشستم و تا باد شمال و جنوب مى وزد، به سراغ شما نمى آمدم .

امام على عليه السلام ـ پس از ضربت خوردن به دست ابن ملجم ـ فرمود : به خداوند كعبه سوگند كه رستگار شدم .

امام على عليه السلام ـ بعد از ضربت خوردن به دست ابن ملجم ـ فرمود : به خدا سوگند، نه وارد شونده اى از سوى مرگ ناگهانى بر من وارد شد كه آن را ناخوش داشته باشم و نه آينده اى كه آن را نشناخته (نخواسته) باشم و [در علاقه مندى به مرگ ]نيستم، مگر همچون جوياى آبى كه به آب رسد و همانند جوينده اى كه [مطلوب خود را ]دريابد .

امام على عليه السلام : كيست كه به سوى خدا رهسپار شود ، همانند تشنه اى كه به آب مى رسد؟! بهشت در زير لبه نيزه هاست . امروز خبرها [ى پيش گفته ]آزموده و معلوم مى شود . سوگند به خدا كه اشتياق من به رويارويى با آنها (دشمنان) بيشتر از اشتياق آنان به خانه و كاشانه شان است .