- صفحه اصلی
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست میزان الحکمه ج7
- انواع عابدان
انواع عابدان
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ قَوما عَبَدوا اللّه َ رَغبَةً فتِلكَ عِبادَةُ التُّجّارِ، و إنّ قَوما عَبَدوا اللّه َ رَهبَةً فَتِلكَ عِبادَةُ العَبيدِ، وَ إنّ قَوما عَبَدوا اللّه َ شُكرا فتِلكَ عِبادَةُ الأحرارِ .
امام على عليه السلام : گروهى به هواى پاداش خدا را عبادت كردند، و اين عبادتِ سوداگران است؛ دسته اى از روى ترس خدا را عبادت كردند، و اين عبادت بردگان است؛ و گروهى براى سپاسگزارى خدا را عبادت كردند، و اين عبادت آزادگان است.
نمایش منبع
الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلام : إنّي أكرَهُ أن أعبُدَ اللّه َ و لا غَرَضَ لي إلاّ ثَوابُهُ، فأكونَ كالعَبدِ الطَّمِعِ المُطَمَّعِ؛ إن طَمِعَ عَمِل و إلاّ لَم يَعمَلْ، و أكرَهُ أن (لا) أعبُدَهُ إلاّ لِخَوفِ عِقابِهِ، فأكونَ كالعَبدِ السُّوءِ؛ إن لَم يَخَفْ لَم يَعمَلْ. قيلَ : فِلمَ تَعبُدُهُ ؟ قالَ : لِما هُو أهلُهُ بِأيادِيهِ علَيَّ و إنعامِهِ .
امام زين العابدين عليه السلام : خوش ندارم كه خدا را عبادت كنم و از آن هدفى نداشته باشم جز [ رسيدن به ]پاداش او؛ زيرا در اين صورت مانند برده طمعكارم كه اگر به چيزى چشم داشته باشد كار مى كند و گرنه كار نمى كند . همچنين خوش ندارم خدا را فقط به سبب ترس از كيفر او عبادت كنم ؛ چه در اين حال همچون بنده نابكارى خواهم بود كه اگر نترسد ، كار نمى كند. عرض شد: پس، براى چه خدا را عبادت مى كنى؟ فرمود: زيرا او به سبب الطاف و نعمتهايش به من ، سزاوار عبادت است.
نمایش منبع
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : (إنّ) العُبّادَ ثَلاثةٌ : قَومٌ عَبَدوا اللّه َ عَزَّ و جلَّ خَوفا فتِلكَ عِبادَةُ العَبيدِ، وَ قَوم عَبَدوا اللّه َ تَباركَ و تَعالى طَلَبَ الثَّوابِ فتِلكَ عِبادَةُ الاُجَراءِ، و قَوم عَبَدوا اللّه َ عَزَّ و جلَّ حُبّا لَهُ فَتِلكَ عِبادَةُ الأحرارِ، و هِيَ أفضَلُ العِبادَةِ .
امام صادق عليه السلام : عبادت كنندگان سه دسته اند: گروهى خداوند عزّ و جلّ را از ترس عبادت مى كنند، كه اين عبادت بردگان است؛ گروهى خداى تبارك و تعالى را به طمع ثواب عبادت مى كنند، كه اين عبادت مزدوران است؛ و گروهى خداوند عزّ و جلّ را از سر عشق و محبّت به او عبادت مى كنند كه اين عبادت آزادگان است و اين برترين عبادت است.
نمایش منبع
عنه عليه السلام : إنّ النّاسَ يَعبُدونَ اللّه َ عَزَّ و جلَّ على ثَلاثةِ أوجُهٍ : فطَبَقةٌ يَعبُدونَهُ رَغبَةً فِي ثَوابِهِ فتِلكَ عِبادَةُ الحُرَصاءِ و هُو الطَّمَعُ، و آخَرونَ يَعبُدونَهُ فَرَقا مِنَ النّارِ فتِلكَ عِبادَةُ العَبيدِ و هِيَ الرَّهبَةُ، و لكنّي أعبُدُهُ حُبّا لَهُ عَزَّ و جلَّ فتِلكَ عِبادَةُ الكِرامِ وَ هُو الأمنُ؛ لِقَولِهِ عَزَّ و جلَّ : «و هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئذٍ آمِنونَ» . و لِقَولِه عَزَّ و جلَّ : «قُلْ إِنْ
كُنْتُم تُحِبُّونَ اللّه َ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» . فمَن أحَبَّ اللّه َ أحَبَّهُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ، وَ مَن أحَبَّهُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ كانَ مِنَ الآمِنينَ .
امام صادق عليه السلام : مردم در عبادت خداوند عزّ و جلّ بر سه گروهند: يك گروه او را به هواى پاداشش عبادت مى كند ، كه اين عبادت آزمندان است و آن طمع باشد. گروهى ديگر او را از ترس دوزخ عبادت مى كنند ، كه اين عبادت بردگان است و آن ترس باشد . امّا من خداوند عزّ و جلّ را به خاطر عشق و محبّت به او عبادت مى كنم و اين عبادت كريمان است و آن مايه امن و امان باشد؛ به دليل اين سخن خداوند عزّ و جلّ كه: «و آنان از ترس و هراس آن روز در امانند» و نيز به دليل اين سخن
خداوند عزّ و جلّ كه : «بگو اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد، و خداوند آمرزنده مهربان است» بنا بر اين، هركه خدا را دوست بدارد خداوند عزّ و جلّ نيز او را دوست دارد و هر كه خداوند عزّ و جلّ دوستش بدارد از وحشت روز قيامت در امان است.
نمایش منبع
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : لَو لَم يُخَوِّفِ اللّه ُ النّاسَ بِجَنّةٍ و نارٍ لَكانَ الواجِبُ أن يُطيعوهُ و لا يَعصُوهُ؛ لِتَفَضُّلِهِ علَيهِم و إحسانِهِ إلَيهِم و ما بَدَأهُم بهِ مِن إنعامِهِ الَّذي ما استَحَقّوهُ .
امام رضا عليه السلام : اگر خداوند مردم را به بهشت و دوزخى هم وعده و وعيد نمى داد، باز لازم بود كه از او اطاعت كنند و نا فرمانيش نكنند؛ زيرا به آنان تفضّل و نيكى فرموده و نعمتهايش را در اختيارشان گذاشته است، بى آن كه [به سبب انجام عملى] استحقاق آن را داشته باشند.
نمایش منبع
امام رضا علیه السلام:
اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْيا، بِاِعْطائِها ما تَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ يَنَلِ المُرُوَّةَ وَ لاسَرَفَ فيهِ، وَ اسْتَعينوُا بِذلِكَ عَلى اُمُورِ الدّينِ؛
براى خودتـان بهرهاى از دنيـا قرار دهـيد، به اينكه خواستههاى دل را از حلال به آن بدهيد، تا حدّى كه مروّت را از بين نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدين وسيله، بر كارهاى دين، كمک بجوييد.
فقه الرضا عليه السلام، ص 337
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 685
تــعــداد حــدیــث روز : 3838