کتابخانه احادیث شیعه
پرینت احادیث

فقر جامعه از مجازات هاى خداوند است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه خداوند بر امّتى خشم گيرد و بر آن عذاب نازل نكند ، قيمت ها در آن بالا مى رود ، آبادانى اش كاهش مى يابد ، بازرگانانش سود نمى برند ، ميوه هايش رشد نمى كنند ، جوى هايش پُر آب نمى گردند ، باران بر آن فرو نمى بارد ، و بَدانش بر آن سلطه مى يابند .
نمایش منبع
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نشانه خشنودى خداوند در ميان آفريدگانش چنين است: دادگرىِ حكمرانشان و كاهش قيمت هاشان ؛ و نشانه خشم خداى ـ تبارك و تعالى ـ بر آفريدگانش اين است: بيدادگرىِ حكمرانشان و افزايش قيمت هاشان .
نمایش منبع
امام صادق عليه السلام ـ درباره سخن خداوند: «من شما را در خوشى و آسايش مى بينم» ـ : قيمتِ [كالاها در ميان ]ايشان پايين بود .
نمایش منبع
تفسير طبرى از ابن عبّاس : [درباره آيه ]«من شما را در خوشى و آسايش مى بينم» [ابن عبّاس ]گفته است: [مراد ]پايين بودنِ قيمت ها است ؛ [و درباره آيه ]«و بر شما از عذاب روزى فراگير مى ترسم» [ابن عبّاس ]گفته است: [مراد ]بالا بودن قيمت ها است .
نمایش منبع
الكافى از فضيل از امام باقر عليه السلام : «هر آينه ، آن گاه كه انسان گناهى را مرتكب مى شود ، روزى از او روى مى گرداند» . آن گاه ، امام اين آيه را تلاوت فرمود: (ما آن ها [اهل مكّه] را بيازموديم [= به آن ها نعمت داديم ، ولى كفر ورزيدند] ، چنان كه خداوندانِ آن بوستان را آزموديم ؛ آن گاه كه سوگند خوردند كه هر آينه بامداد پگاه [پنهان از مستمندان] ميوه آن را خواهيم چيد * و نگفتند : اگر خداى خواهد * پس شبانگاه كه خفته بودند ، آفتى از سوى پروردگارت بر گِردِ آن [بوستان ]بگرديد) .
نمایش منبع
تفسير القرآن العظيم از جهم از ابراهيم : خداوند به يكى از پيامبران بنى اسرائيل وحى كرد كه به امّتش بگويد : «هر مردمِ آبادى اى يا اعضاى خانه اى كه نخست خداى را فرمان مى برند و سپس به نافرمانىِ خدا روى مى آورند ، بى گمان ، خداوند آن چه را آنان مى پسندند به آن چه نمى پسندند ، تغيير مى دهد» . سپس [آن پيامبر ]گفت: تأييد اين سخن ، در كتاب خداى چنين است: «همانا خداوند آن چه را گروهى دارند [از نعمت ها] ، دگرگون نمى كند تا آن گاه كه آن چه را در خودشان است [= صفات و اعمال خود را ]دگرگون كنند» .
نمایش منبع
الكافى از ابو حمزه ثمالى: حضرت امير المؤمنين عليه السلام در خطبه خويش فرمود: «پناه مى جويم به خداوند از گناهانى كه مرگ را زودرس مى كنند» . پس عبد اللّه بن كَوّاء يَشكُرى برخاست و گفت: «اى امير المؤمنين! آيا به راستى گناهانى هستند كه مرگ را زودرس كنند؟» امام فرمود: «واى بر تو! آرى ؛ بريدن پيوند از خويشاوندان چنين است . هر آينه ، برخى خانواده ها هستند كه گرد هم مى آيند و با يكديگر همراهى و همدلى مى كنند و با آن كه بدكارند ، خداوند به ايشان روزى عطا مى كند ؛ ليكن برخى خانواده ها دچار پراكندگى مى شوند و از هم پيوند مى بُرند و با آن كه نيك كردارند ، خداوند روزى ايشان را قطع مى كند .
نمایش منبع
امام على عليه السلام : به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى ، نعمت ها را نمى ستاند ، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مى شوند . پس با شكرگزارى ، نعمت ها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا ، آن ها را نگاه داريد .
نمایش منبع
امام على عليه السلام ـ در حديث معروف به الأربعمائة ـ : هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت ، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند ؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمى ورزد .
نمایش منبع
امام على عليه السلام : رهاورد گناهان ، از ميان رفتنِ [نعمت ها ]است .
نمایش منبع
امام على عليه السلام : هر گاه گناهان جلوه گر شوند ، بركت ها رخت برمى بندند .
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ في دُعائِهِ ـ : اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ يَدعو إلَى الغَيِّ ، .حديث و يُضِلُّ عَنِ الرُّشدِ ، و يُقِلُّ الرِّزقَ ، و يَمحَقُ التَّلدَ ، .حديث و يُخمِلُ الذِّكرَ .حديث
امام على عليه السلام ـ در دعاى خويش ـ : بار خدايا! از تو آمرزش مى جويم براى هر گناهى كه به گمراهى فرا خوانَد ، از هدايت باز دارد ، روزى را كاهش دهد ، سود و ثمر را نابود سازد ، و ياد [و نامِ آدمى ]را محو كند .
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ فِي الاِستِسقاءِ ـ : ألا و إنَّ الأَرضَ الَّتي تُقِلُّكُم وَ السَّماءَ الَّتي تُظِلُّكُم مُطيعَتانِ لِرَبِّكُم ، و ما أصبَحَتا تَجودانِ لَكُم بِبَرَكَتِهِما تَوَجُّعا لَكُم ، و لا زُلفَةً .حديث إلَيكُم ، و لا لِخَيرٍ تَرجُوانِهِ مِنكُم ؛ و لكِن اُمِرَتا بِمَنافِعِكُم فَأَطاعَتا ، و اُقيمَتا عَلى حُدودِ مَصالِحِكُم فَقامَتا
إنَّ اللّه َ يَبتَلي عِبادَهُ عِندَ الأَعمالِ السَّيِّئَةِ بِنَقصِ الثَّمَراتِ ، و حَبسِ البَرَكاتِ ، و إغلاقِ خَزائِنِ الخَيراتِ ؛ لِيَتوبَ تائِبٌ ، و يُقلِعَ مُقلِعٌ ، و يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ ، و يَزدَجِرَ مُزدَجِرٌ . و قَد جَعَلَ اللّه ُ سُبحانَهُ الاِستِغفارَ سَبَبا لِدُرورِ الرِّزقِ ، و رَحمَةِ الخَلقِ ، فَقالَ سُبحانَهُ : «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا * وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهارًا » .حديث فَرَحِمَ اللّه ُ امرَأً اِستَقبَلَ تَوبَتَهُ ، وَ استَقالَ خَطيئَتَهُ ، و بادَرَ مَنِيَّتَهُ .حديث
امام على عليه السلام ـ در طلبِ باران ـ : بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود حمل مى كند و آسمانى كه بر سرتان سايه گسترده است ، فرمانبردار پروردگارتان هستند و اگر بركت ها ، خود را بر شما ارزانى مى دارند ، بدان سبب نيست كه بر شما دل مى سوزانند يا مى خواهند به شما تقرّب جويند يا از شما اميد خيرى دارند ؛ بلكه خداوند آن دو را فرمان داده كه به شما سود رسانند و آن دو هم اطاعت كرده اند . خداوند زمين و آسمان را براى حفظ مصالح شما بر پاى داشته و آن دو نيز بر پاى ايستاده اند
همانا خداى ، بندگانش را كه اعمال ناشايست مرتكب شوند ، به كاستن ميوه هاشان و نگه داشتن بركت ها از ايشان و فرو بستن گنجينه هاى خير به روى آنان ، مى آزمايد ؛ تا توبه كننده توبه كند ، گناهكار از گناه باز ايستد ، پند گيرنده پند گيرد ، و آن كه اراده گناه كرده منزجر شود . خداوند ، آمرزش خواستن را سبب فراوانىِ روزى و رحمت بر آفريدگان قرار داده ، كه فرمايد : «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد ، كه او همواره آمرزگار است * تا آسمان را بر شما بارنده فرستد * و شما را به مال ها و پسران يارى كند و به شما بوستان ها دهد و برايتان جوى ها پديد آورد» . پس خداوند رحمت كند كسى را كه به توبه روى آورد و از خطاهاى خود بخشش طلبد و بر مرگ خود پيشى گيرد [= تداركِ امر آخرت كند] .
نمایش منبع
امام على عليه السلام ـ در كلمات حكيمانه منسوب به او ـ : خداوند ، بندگان را با تازيانه اى دردآورتر از فقر نمى زند .
نمایش منبع
امام صادق عليه السلام : پدرم مى فرمود : «همانا خداوند حكم قطعى فرموده كه هرگاه نعمتى به بنده اى داد ، ديگر آن را از وى نستانَد ، مگر اين كه آن بنده گناهى مرتكب شود كه سزاوار چنين مجازاتى گردد .
نمایش منبع
امام صادق عليه السلام : هر گاه نوجوانى در ميان قومى رشد كند [و گناه مرتكب شود ]و به سبب گناهش تأديب نشود ، نخستين مجازات خداوند براى آن قوم اين است كه روزيشان را مى كاهد .
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : للّه ِِ عُقوبَتانِ : إحداهُما أمرُ الرّوحِ ، .حديث وَ الاُخرى تَسليطُ بَعضِ النّاسِ عَلى بَعضٍ ؛ فَما كانَ مِن قِبَلِ الرّوحِ فَهُوَ السُّقمُ وَ الفَقرُ ··· .حديث
امام صادق عليه السلام : خداى را دو گونه مجازات است ؛ يكى مجازات جارى در درون انسان ، و ديگرى مسلّط ساختن برخى از مردم بر برخى ديگر . مجازات هاى جارى در درون انسان ها از اين قرارند: بيمارى ، فقر ، ··· .
نمایش منبع
حدیث روز

امام کاظم علیه السلام:

دَعْـوَةُ الصّـائِـمِ تُسْتَجابُ عِنْدَ اِفْطارِهِ؛

دعـاى شخـص روزه‏ دار هنگام افطار مُستجاب مى‏ شود.

بحار الانوار: ج 93، ص 255، ح 33

چهل حدیث « روزه »

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838