وعده، يكى از دو بندگى است

امام على عليه السلام : كسى كه از او چيزى خواسته مى شود، آزاد است تا آن هنگام كه وعده دهد.

امام على عليه السلام : وعده يك نوع بندگى است. انجام دادن وعده يك نوع آزادى [از قيد بندگى ]است.

امام على عليه السلام : وعده دادن، بيمارى است و بهبودى از اين بيمارى به انجام دادن وعده است.

الترغيب و الترهيب ـ به نقل از عبد اللّه بن ابى الحمساء ـ : پيش از آنكه رسول خدا صلى الله عليه و آله مبعوث شود با او معامله اى كردم و مقدارى از آنچه مى خواستم به ايشان بدهم باقى ماند و من وعده دادم كه آن باقيمانده را در همان جا كه هست برايش ببرم. اما و عده اى را كه داده بودم فراموش كردم. بعد از گذشت سه روز به يادم آمد . آمدم ديدم پيامبر صلى الله عليه و آله در همان جاست . فرمود: اى جوان! مرا به زحمت انداختى، سه روز است كه من در اين جا منتظر تو هستم!

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله با مردى در كنار صخره وعده گذاشت و فرمود: من در اين جا منتظر تو مى مانم تا بيايى. آفتاب داغى بر آن حضرت مى تابيد. اصحاب عرض كردند: اى رسول خدا! خوب است به سايه برويد. حضرت فرمود: من در اين جا با او وعده گذاشته ام و اگر نيايد تا قيامت در همين جا مى ايستم.

بحار الأنوار ـ به نقل از جعفرى ـ : امام رضا عليه السلام به من فرمود : مى دانى چرا اسماعيل [بن حزقيل] را صادق الوعد گفتند؟ عرض كردم: نمى دانم. حضرت فرمود: به مردى و عده اى داد و [براى وفاى به وعده خود ]يك سال منتظر او بود .