تباهى دين

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر فردى از امّت من كه صبح كند و دغدغه اش غير خدا باشد، از خدا نيست.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه صبح كند و دنيا بزرگ ترين دل مشغولى او باشد ، نزد خداوند جايگاهى ندارد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه بيشترين دغدغه اش زندگى دنيا ، و بيشترين تلاشش براى لذّت هاى فناپذير باشد، از دين بهره اى ندارد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : [ گفتنِ ] لا إله إلاّ اللّه ، بندگان را از خشم خداوند متعال نگه مى دارد ، تا زمانى كه داد و ستد [و منافع] دنيايشان را بر دينشان مقدّم ندارند. و هر گاه داد و ستد دنيايشان را بر دينشان مقدّم بدارند و با اين حال بگويند: «لا إله إلاّ اللّه » ، به خودشان پس زده مى شود و خداوند متعال مى گويد: دروغ مى گوييد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : شما امروز داراى حجّتى آشكار از جانب پروردگارتان هستيد . خداوند متعال ، تا زمانى كه دو مستى در ميان شما نمايان نشود ، راه شما را آشكار ساخته است: مستى زندگى، و مستى نادانى.
شما امروز ، امر به معروف و نهى از منكر مى كنيد، و در راه خدا به جهاد مى پردازيد؛ ولى زودا كه با شيوع دنيادوستى در ميانتان ، از اين حال برگرديد و ديگر امر به معروف و نهى از منكر نكنيد و در غير راه خدا بجنگيد. كسانى كه در آن هنگام ، در نهان و آشكار ، به كتاب [خدا [پايبندى نشان مى دهند ، همانند نخستين پيشگامان مهاجران و انصار هستند.

امام على عليه السلام : دنيا ، مايه تباهى دين است.

امام على عليه السلام : هيچ چيزى مانند دنيا، دين را تباه نكرد.

امام على عليه السلام : هر كس دنياى خويش را آباد ساخت ، دينش را تباه و آخرتش را ويران نمود.

امام على عليه السلام : دنيا ، مايه تباهى دين و از بين رفتن يقين است، و اساس فتنه ها و ريشه رنج هاست.

امام على عليه السلام : بر هر دلى كه شيفته دنياست ، حرام است كه تقوا در آن ، خانه كند.

امام حسين عليه السلام : مردم ، بنده دنيايند و به ظاهر ، دم از دين مى زنند و تا زمانى كه زندگى شان تأمين شود ، از آن دفاع مى كنند؛ امّا چون در بوته آزمايش قرار
گيرند ، ديندارانْ اندك اند.

امام صادق عليه السلام : هر كه دنيايش به كام او شد ، وى را در دينش متّهم كن .

امام صادق عليه السلام : هر گاه كار دنيايت درست شد ، به ديندارى ات بدگمان شو.

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :