HadithLib.Com

فصل چهارم : گروه هاى مردم در رسيدن به دنيا و آخرت

صفحه اختصاصي حديث و آيات رسول اللّه صلي الله عليه و آله : النّاسُ أربَعَةٌ . . . فَمُوَسَّعٌ عَلَيهِ فِي الدُّنيا مَقتورٌ عَلَيهِ فِي الآخِرَةِ ، ومَقتورٌ عَلَيهِ فِي الدُّنيا مُوَسَّعٌ عَلَيهِ فِي الآخِرَةِ ، ومَقتورٌ عَلَيهِ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، ومُوَسَّعٌ عَلَيهِ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ . حديث

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : مردم ، چهار دسته اند : ... آن كه در دنيا در گشايش است و در آخرت در مضيقه ؛ آن كه در دنيا در مضيقه است و در آخرت در گشايش ؛ آن كه در دنيا و آخرت در مضيقه است ؛ و آن كه در دنيا و آخرت در گشايش است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام عليّ عليه السلام : الحَرثُ حديث حَرثانِ : فَحَرثُ الدُّنيَا المالُ وَالبَنونَ ، وحَرثُ الآخِرَةِ الباقِياتُ الصّالِحاتُ ، وقَد يَجمَعُهُمُ اللّه ُ لاِءَقوامٍ . حديث

امام على عليه السلام : كِشت ، دو گونه است: كِشت دنيا ، مال و فرزند است، و كِشت آخرت ، باقياتِ صالحات (اعمال صالح) . گاه خداوند ، همه اينها را به عدّه اى مى دهد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : إنَّ المالَ وَالبَنينَ حَرثُ الدُّنيا ، وَالعَمَلُ الصّالِحُ حَرثُ الآخِرَةِ ، وقَد يَجمَعُهُمَا اللّه ُ لاِءَقوامٍ . حديث

امام على عليه السلام : مال و فرزند ، كِشت دنياست و كار نيك ، كِشت آخرت . گاهى اوقات خداوند ، هر دو اينها را به عدّه اى مى دهد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : النّاسُ فِي الدُّنيا عامِلانِ : عامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنيا لِلدُّنيا ، قَد شَغَلَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ ، يَخشى عَلى من يَخلُفُهُ الفَقرَ ، ويَأمَنُهُ عَلى نَفسِهِ ، فَيُفني عُمُرَه في مَنفَعَةِ غَيرِهِ . وعامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنيا لِما بَعدَها ، فَجاءَهُ الَّذي لَهُ مِنَ الدُّنيا بِغَيرِ عَمَلٍ ، فَأَحرَزَ الحَظَّينِ مَعا ومَلَكَ الدّارَينِ جَميعا ، فَأَصبَح وَجيها عِندَ اللّه ِ لا يَسأَلُ اللّه َ حاجَةً فَيَمنَعُهُ . حديث

امام على عليه السلام : مردم در دنيا دو گونه عمل مى كنند: يكى در دنيا براى دنيا كار مى كند ، به طورى كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته است، براى بازماندگانش از فقر مى ترسد ، امّا به فقر خودش [در آخرت] نيست. از اين رو ، عمر خود را در راه منفعت ديگران صرف مى كند و ديگرى در دنيا براى بعد از دنيا كار مى كند و از دنيا آنچه براى او مقدّر است ، بدون زحمت و تلاش به او مى رسد . چنين كسى هر دو بهره را جمع كرده و هر دو سرا را به دست آورده است و نزد خداوند با آبرو شده ، به طورى كه هر حاجتى از خدا بخواهد ، به او بدهد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ اللّه َ سَيَجمَعُ لَنا ولِشيعَتِنَا الدُّنيا وَالآخِرَةَ . حديث

امام صادق عليه السلام : به زودى خداوند ، دنيا و آخرت را به ما و شيعيان ما خواهد داد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات تهذيب الأحكام عن إبراهيم بن محمّد عن الإمام الصادق عليه السلام : ما أعطَى اللّه ُ عَبدا ثَلاثينَ ألفا وهُوَ يُريدُ بِهِ خَيرا .
وقالَ : ما جَمَعَ رَجُلٌ قَطُّ عَشَرَةَ آلافِ دِرهَمٍ مِن حِلٍّ ، وقَد يَجمَعُها لاِءَقوامِ ؛ إذا اُعطِيَ القوتَ ورُزِقَ العَمَلَ فَقَد جَمَعَ اللّه ُ لَهُ الدُّنيا وَالآخِرَةَ . حديث

تهذيب الاحكام ـ به نقل از ابراهيم بن محمّد ـ امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند ، به هيچ بنده اى سى هزار نداده است كه با اين كار ، خير او را خواسته باشد».
و فرمود: «هيچ مردى هرگز از راه حلال ، ده هزار درهم جمع نكرده است. البته گاه خداوند ، آن را به عدّه اى مى دهد: هرگاه خوراكش داده و عمل روزى اش شود ، در اين صورت ، خداوند ، دنيا و آخرت را برايش جمع كرده است».

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام عليّ عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :

ما أحسَنَ الدّينَ وَالدُّنيا إذَا اجتَمَعا لا بارَكَ اللّه ُ فِي الدُّنيا بِلا دينِ حديث

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

چه نيكوست دين ودنيا، هرگاه با هم جمع شوند/ خداوند به دنياى بدون دين بركت نمى دهد

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :

رُبَّ فَتىً دُنياهُ مَوفورَةٌ لَيسَ لَهُ مِن بَعدِها آخِرَهْ

وآخَرُ دُنياهُ مَذمومَةٌ تَتبَعُها آخِرَةٌ فاخِرَهْ

وآخَرُ فازَ بِكِلتَيهِما قَد جَمَعَ الدُّنيا مَعَ الآخِرَهْ

وآخَرُ يُحرَمُ كِلتَيهِما لَيسَ لَهُ الدُّنيا ولاَ الآخِرَهْ حديث

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

بسا جوانى كه برخوردار از دنيا/ امّا بى بهره از آخرت است!

و ديگرى كه دنياش نكوهيده/ امّا آخرتش افتخار آفرين است!

و ديگرى كه برخوردار از هر دو/ و گِردآورنده دنيا و آخرت با هم است!

و ديگرى كه محروم است از هر دو/ نه دنيايى دارد و نه آخرتى!

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :

أربَعَةٌ فِي النّاسِ مَيَّزتُهُمْ أحوالُهُم مَكشوفَةٌ ظاهِرَهْ

فَواحِدٌ دُنياهُ مَقبوضَةٌ تَتبَعُها آخِرَةٌ فاخِرَهْ

وواحِدٌ دُنياهُ مَحمودَةٌ لَيسَ لَهُ مِن بَعدِها آخِرَهْ

وواحِدٌ فازَ بِكِلتَيهِما قَد جَمَعَ الدُّنيا مَعَ الآخِرَهْ

وواحِدٌ مِن بَينِهِم ضائعٌ لَيسَ لَهُ دُنيا ولا آخِرَهْ حديث

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

مردم را به چهار دسته متمايز مى كنم/ كه داراى چهار حالت آشكار و نمايان اند :

يكى دستش از دنيا تهى/ امّا داراى آخرتى افتخارآميز است .

يكى دنيايش پسنديده/ امّا از آخرت ، محروم است .

يكى به هر دو رسيده/ و دنيا را با آخرت ، گِرد آورده است .

و يكى هر دو را از دست داده/ و نه دنيا دارد ، نه آخرت .