دنيا و آخرت ج1

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه به دنيا علاقه مند باشد و آرزوهاى دور و دراز در آن داشته باشد، خداوند به اندازه علاقه اش به دنيا ، دل او را كور مى گرداند.

امام على عليه السلام : كسى كه دنيا بر او چيره گردد ، از ديدن آنچه پيش روى اوست ، كور مى شود.

امام على عليه السلام : هر كه نگاه كردنش را به دنياطلبان محدود كند ، از [ديدن] راه درست ، كور مى شود.

امام على عليه السلام ـ در نكوهش دنيا ـ : آن كه تجمّلات پوچ دنيا خيره اش سازد ، دنيا دو ديده اش را كور مى گرداند.

امام على عليه السلام : دنيا را رها كن؛ چرا كه دنيادوستى ، كور و كر و لال و زبون مى كند . و باقى مانده عمرت را درياب و مگو: فردا و پس فردا؛ زيرا آنان كه پيش از تو بودند ، از آن روى به هلاكت در افتادند كه به آرزوها و امروز و فردا كردن تكيه نمودند ، تا آن كه فرمان خدا (مرگ) ، ناگهان و بى خبر برايشان در رسيد،
و بر تابوت هايشان به سوى گورهاى تنگ و تاريكشان برده شدند و فرزندان و خانواده شان آنها را تنها گذاشتند. پس، با دلى توبه كننده و دست از دنيا شسته و عزمى استوار ، به خدا رو كن.

امام على عليه السلام : از دنيادوستى است كه گوش ها از شنيدن حكمت ، كر گشته و دل ها از [ديدن] نور بينش ، كور شده اند.

امام على عليه السلام : كسى كه دنيا او را با آرزوهاى دست نيافتنى بفريبد و با اميدهاى دروغينْ گولش زند، برايش كورى به ارث مى نهد و بر او نابينايى مى پوشاند، و از آخرتْ بريده اش مى گرداند و او را به آبشخورهاى هلاكت در مى آورد.