کتابخانه احادیث شیعه

مرگ كافر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر [كسى] با دوستان ما دشمن باشد و با دشمنان ما دوست و القاب مخالفان ما را بر خود نهد، پس آن گاه كه ملك الموت براى ستاندن جانش بيايد، خداوند عزّ و جلّ اربابان آن نابكار را كه به جاى خداوند آنان را به خدايى گرفته بود، در حالى كه به انواع عذاب مبتلايند در برابر او مجسّم گرداند، به طورى كه همين كه آنها را ببيند هلاك شود. و از گرماى عذاب آنها ، كه تاب تحمّلش را ندارد، پيوسته به او رسد. پس ملك الموت به او گويد : اى نابكارِ كافر! دوستان خدا را به دشمنان او وا گذاشتى! امروز آنان كمترين كارى نمى توانند برايت انجام دهند و هيچ راه گريزى ندارى. پس، چنان عذابى به او رسد كه اگر كمترين آن در ميان ساكنان دنيا تقسيم شود، همگى آنان را نابود مى سازد.
نمایش منبع
امام على عليه السلام : مرگ براى كسى كه بنده شهوت و اسير هوس هايش باشد، مايه راحتى است؛ زيرا هرچه زندگيش به درازا كشد، گناهانش فزونى گيرد و جناياتش بر خودش بيشتر و بزرگتر شود.
نمایش منبع
حدیث روز

امام صادق عليه ‏السلام:

المَسجونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ؛

زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد.

الكافي: ج2، ص455، ح9

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838